Paul Walter Hauser wreszcie doczekał się uznania, na jakie zasługuje. Zdobywca Złotego Globu pochodzi ze skromnego miasteczka Saginaw w stanie Michigan, bardzo odległego od świata rozrywki, w którym teraz tak wygodnie żyje. Zanim Houser stał się siłą, z którą należy się liczyć u boku najpotężniejszych aktorów Hollywood, Houser występował w komediach improwizowanych i dostawał małe role w popularnych komediach, takich jak Community, Key & Peele i It's Always Sunny in Philadelphia.
W 2014 roku zagrał w serialu sportowym Kingdom. Była to jego pierwsza epizodyczna rola, która przygotowała grunt pod jego przełomową rolę w docenionym przez krytyków filmie Ja, Tonya w roli Seana Eckardta. Tak, człowiek, który pomógł koordynować niesławny atak pałką Nancy Kerrigan.
Nieprzepraszający fan wrestlingu (wystarczy sprawdzić jego Twittera) po swoim przełomowym występie w czarnej komedii o łyżwiarzach szybkich zagrał Spike'a Lee w BlacKkKlansman. (Hauser i Lee współpracowali później przy nominowanym do Oscara filmie Da 5 Bloods, w którym wystąpili także Chadwick Boseman i Jonathan Majors). Na szczęście projekty te otworzyły drzwi wszechstronnemu aktorowi do pokazania się w lżejszych filmach, takich jak Queenpins, Cruella i Cobra Kai, gdzie często jest niezręcznym obiektem każdego żartu.
Paul Walter Hauser radzi sobie obecnie zarówno jako aktor charakterystyczny, jak i odtwórca głównej roli. Dobrze przyjęta przez krytyków rola w filmie Richarda Jewella Clinta Eastwooda, w którym wcielił się w główną rolę prawdziwego ochroniarza, udowodniła, że aktor jest pierwszorzędnym materiałem filmowym. Jednak jego najbardziej złożoną i intensywną rolą w dotychczasowej historii jest rola prawdziwego Larry'ego Halla, podejrzanego o seryjny mordercę, który zaprzyjaźnia się ze skromnym więźniem Jamesem (Taron Egerton), który tak naprawdę próbuje wydobyć od niego zeznania. Dziwnie powściągliwy, a jednocześnie agresywny występ Hausera w Blackbird jest zarówno fascynujący, jak i imponujący, co zapewniło mu zasłużony Złoty Glob.
Rzućmy okiem na niektóre z najlepszych występów Paula Waltera Housera!
Sean Eckardt, „Ja, Tonya”
Reżyser Craig Gillepsie i scenarzysta Steven Rogers wnoszą niepowtarzalny satyryczny i dokumentalny posmak do historii sportu łyżwiarskiego, która zdefiniowała lata 1990. Margot Robbie wyszła na lodowisko, aby zagrać Tonyę Harding w filmie Ja, Tonya, częściowo prawdziwej opowieści o wydarzeniach poprzedzających skandal z napaścią na Nancy Kerrigan i po nim. Chociaż Paul Walter Hauser był aktorem pracującym na długo przed powstaniem filmu, to wyrachowana kreacja niechlujnego Seana Eckardta zwróciła na niego uwagę widzów.
Houser zręcznie (i przezabawnie) dopasowuje się do brzydkiego zachowania Seana, obdarzając go niezasłużoną pewnością siebie i brawurą wystarczającą dla nas obojga. Niezależnie od tego, czy w ciągu dnia chrupie w klubie ze striptizem, popisuje się i gra z toksycznym partnerem Tony'ego, Jeffem Gillooly (Sebastian Stan), czy też ledwo unosi powieki, kiedy mówi, Houser przyciąga twoją uwagę. Pomimo swojej leniwej energii i zerowej etykiety społecznej, Sean z łatwością wyrywa sceny swoim uroczym kolegom z obsady.
Ivanhoe, „BlacKkKlansman”
Zatem Ivanhoe Houser w filmie „BlacKkKlansman” jest najgęstszą postacią na tej liście. Biograficzny dramat kryminalny Spike'a Lee oparty jest na przedziwnej, prawdziwej historii Rona Stallwortha (John David Washington), czarnego funkcjonariusza policji, któremu z pomocą białego mężczyzny Flipa Zimmermana (Adam Driver) udaje się zinfiltrować Ku Klux Klan i podjąć próbę zniszczyć go od środka.
Ivanhoe to definicja naśladowcy, wykonującego raczej ślepo polecenia jednego z przywódców grupy, Waltera Breachwaya (Ryan Eggold). Kiedy Flip spotyka Ivanhoe, jest pijany i mówi, jakby miał usta pełne kulek, opowiadając o wielkich planach zespołu na nadchodzący rok, które obejmują, jak to elegancko ujął, „palenie krzyży, maszerowanie i tak dalej, aby ludzie nie nie przeszkadzaj nam.” Paul Walter Hauser przyjmuje rolę, która mogła być nieco zapomniana, i nie tylko spełnia ją, ale niszczy ją jako błazny, nieznośny zwolennik KKK.
Raymond, „Kobra Kai”
Przyjdź po nostalgię, zostań dla Stingraya. Serial dramatyczny Cobra Kai zdominował Netflix w ciągu ostatnich kilku lat, przyciągając uwagę dorosłych dzieci z lat 1980., które dorastały na ukochanym filmie Karate Kid, przyciągając jednocześnie nowe pokolenie fanów. Jasne, ponowne spotkanie z Johnnym Lawrence'em (William Żabka), Danielem LaRusso (Ralph Macchio) i Johnem Kreese (Martin Kove) jest fajne, ale świeża krew nie zaszkodzi. Mianowicie zbyt fajny jak na szkołę Raymond, później znany jako samozwańczy Stingray. Tak, ok, nie jest nastolatkiem, ale jest nieszkodliwy i bardzo pasjonuje się karate. Czy to problem? Houser stara się jak może, będąc widocznym w dojo. Ale nie śmiej się! Stingray chce być traktowany poważnie.
Richard Jewell, „Sprawa Richarda Jewella”
Podążając za Ja, Tonyą i BlacKkKlansman, Paul Walter Hauser wyreżyserował Richard Jewell z 2019 roku, w którym wciela się w tytułowego prawdziwego ochroniarza, który pracując na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie w 1996 roku odkrywa tajemniczą torbę w parku Centennial Park i bohatersko ostrzega tłum, zanim wybuchnie bomba w środku. Pochwały mediów dla jego odwagi szybko znikają, gdy zostaje oskarżony o podłożenie bomby w celu osiągnięcia swojego bohaterskiego momentu.
Richard Jewell był odświeżającym odejściem od swoich poprzednich skorumpowanych i niestosownych postaci, ponieważ pozwoliło mu stać się bezbronnym i dotknąć swojej wrażliwej strony, gdy poruszał się po rozdzierającej serce ścieżce Jewell w oczach opinii publicznej. Houser nie tylko z powodzeniem dźwigał na swoich barkach film Clinta Eastwooda, ale także dorównywał tak znanym hollywoodzkim nazwiskom, jak Kathy Bates, Sam Rockwell i Jon Hamm.
Horacy, „Cruella”
Paul Walter Hauser połączył siły z reżyserem I, Tonya przy realizacji filmu Cruella, prequelu do historii powstania niesławnej bohaterki Disneya, Cruelli de Mon. Emma Stone błyszczy na ekranie jako przebiegła bohaterka, ale nie byłaby kompletna bez swoich najlepszych przyjaciół i popleczników – poważnego Jaspera (Joel Fry) oraz czarującego i kreskówkowego Horacego (Hauser).
Horace zwykle nieumyślnie sprawia kłopoty, goniąc swojego Chihuahua i rozbijając się o ogromny tort w środku ważnej uroczystości. Ale najzabawniejszą rzeczą w występie Housera jest jego niesamowity akcent, który wzorował się na Bobie Hoskinsie w filmie Hook z 1991 roku.
Scott: „Myślę, że powinieneś iść z Timem Robinsonem”
Houserowi nieobca jest komedia. Dorastał jako fan Saturday Night Live i od tego czasu pojawił się w wielu programach skeczowych i komediowych, w tym w It's Always Sunny in Philadelphia, Unbreakable Kimmy Schmidt, Key & Peele i The Afterparty. Ale nic nie może się równać z jego przezabawnie, melodramatycznym występem w filmie Myślę, że już czas, żebyś wyszedł, z Timem Robinsonem w roli Scotta, mężczyzny, który czuje się winny, że podczas wieczornego spotkania zażartował na temat swojej żony. Jak mógł śmiać się z kobiety obok niego, skoro Jamie Taco ukradł mu wszystkie kwestie? Szczerze mówiąc, występ Housera jest niesamowity.
Ken Miller, Zdesperowani oszuści
Och, Kenie. Słodki, zdeterminowany kujon. Kristen Bell i Kirby Howell-Baptiste występują w Queenpins, komedii kryminalnej opartej na prawdziwej historii dwóch gospodyń domowych, które oszukały kupony warte 40 milionów dolarów. Jak można się spodziewać, ludzie zaczynają śledzić wybryki Connie i JoJo, aż w końcu zaczynają interesować się inspektorem poczty amerykańskiej Simonem Kilmurrym (Vince Vaughn) i Kenem Millerem (Hauser). Ken jest pod wrażeniem Simona i jego mocy i desperacko pragnie jakiejś – dosłownie jakiejkolwiek – własnej władzy, ponieważ jego praca jako specjalisty ds. zapobiegania stratom w supermarkecie nie jest w stanie jej ograniczyć. Nieco niechętnie Simon zabiera Kena ze sobą, aby wyśledził królową kuponów, po tym jak wysiłki Kena w sklepie spożywczym poszły na marne.
Przywiązanie Housera do tak głupkowatej i antagonistycznej postaci jest największą zaletą tej komedii i kolejnym dowodem na to, że jest on dowcipnym wykonawcą komediowym.
Larry Hall, „Czarny ptak”
Paul Walter Hauser bez względu na gatunek czy wielkość roli udowadnia, że jest jednym z najbardziej niezawodnych i wszechstronnych aktorów. Ale to jego praca w nagrodzonym Złotym Globem limitowanym serialu Blackbird dla Apple TV+ pokazuje, jak potężną historię aktor może opowiedzieć swoim bezruchem i mową ciała.
Zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami opisanymi w książce Jamesa Keane’a „Alone with the Devil: A Fallen Hero, a Serial Killer and a Dangerous Bargain for Redemption” napisanej przez Dennisa Lehane’a, dramat kryminalny opowiada historię Jamesa Keane’a (Taron Egerton), młody człowiek, któremu... grozi 10 lat więzienia bez szans na zwolnienie warunkowe. Zostaje wynajęty, by oczarować i zaprzyjaźnić się z Larrym Hallem (Hauser), skazanym seryjnym mordercą i gwałcicielem, w nadziei, że nakłoni go do przyznania się.
Pomimo przerażającej tematyki, Egerton i Hauser grają ze sobą doskonale. Houser znika w swojej roli dzięki śmiałemu wyborowi zarostu, piskliwemu głosowi i nierównemu opanowaniu, przez co każda rozmowa z nim jest równie niezręczna, co nieprzewidywalna.
To były najlepsze filmy z Paulem Walterem Houserem w roli głównej i mamy nadzieję, że ta lista wkrótce znacznie się powiększy.
Oferowane:
