jako istotną część Final Fantasy 7 Historia i wszechświat, zawsze wydawało się nieuniknione, że Square Enix w jakiś sposób ponownie wyda grę. Źródło kryzysu, prequel FF7, który po raz pierwszy został wydany na PSP w 2007 roku. Wydanie, które, jak mówi menedżer FF7, Tetsuya Nomura, wywołało wewnętrzną debatę na temat tego, czy uznać to za remake, czy remaster, wymyka się klasyfikacji – ale teraz, kiedy sam w to zagrałem, i tak spróbuję.
źródło kryzysu: Final Fantasy 7 Spotkanie to jest remaster. Może nie jest to „więcej niż remaster”, jak sugeruje Square Enix, ale jest to cholernie imponująca próba uporządkowania i ulepszenia gry, która pojawiła się na przenośnej konsoli, która ostatecznie była mniej wydajna niż PS2.
Na zdjęciach Crisis Core zdecydowanie wygląda na coś więcej niż remaster. Oto niskiej jakości modele postaci z PS4, które byłyby fajne w FF7 Remake, przeniesione do gry na PSP. W wielu przypadkach wydaje się, że Square Enix sprytnie wykorzystało atuty FF7 Remake – bezpośrednio wykorzystując niektóre modele i tekstury z tej gry, po prostu przenosząc je do gry z 2007 roku. Na zdjęciach, a czasem nawet w ruchu podczas walki, wszystko wygląda cholernie perfekcyjnie.
Jednak natura PSP daje o sobie znać, gdy poruszają się postacie. Są to modele postaci o wyższej jakości, nałożone na te same ustawienia animacji, co na PSP, co czasami skutkuje nadprzyrodzonymi efektami, gdy te niezwykle dokładne postacie są animowane w prymitywny sposób, który wydaje się 15 lat nieaktualny. Bo tak właśnie jest. Postacie stoją z martwymi oczami i wyprostowanymi oczami, ich usta wyskakują, gdy gra ponownie nagrany głos.
Co ciekawe, pokazuje to, jak wiele magii FF7 Remake tkwi w animacji – głosy o podobnej jakości iw wielu przypadkach od tych samych aktorów – ale bez niuansów animacji, które sprzedają postacie, występy również nie lądują .
Poza tym jest to jeden z najlepszych i najmądrzejszych remasterów, jakie kiedykolwiek widziałem. Jestem szczególnie zachwycony, że zespół programistów zdecydował się dostosować wszystko do FF7 Remake – co na papierze brzmi jak prosta sugestia, ale w rzeczywistości musiało być sporym wyzwaniem.
Nie oznacza to, że zmieniła się rozgrywka (zdecydowanie jest to ten sam Crisis Core), ale oznacza to, że każdy element interfejsu użytkownika został poprawiony i przekręcony, aby był taki sam lub bardzo podobny do FF7 Remake. Niektóre rzeczy, takie jak skrypt po bitwie, który odczytuje pokonanych wrogów i otrzymane przedmioty, są dosłownie identyczne. To sprawia, że gra wydaje się być częścią tego samego wszechświata – co oczywiście jest prawdą. Dzięki temu oraz pozornie zapożyczonym ilustracjom i modelom ta znacznie starsza gra ładnie łączy się z FF7 Remake.
A co do samej gry? Nadal jest dobra! To bardziej nędzne RPG akcji, ale widać, jak Crisis Core był decydującym krokiem w ewolucji systemów i pomysłów, które później zostały tak wspaniale wcielone w FF7 Remake.
Chociaż niektóre systemy zostały ulepszone, aby uczynić grę nieco łatwiejszą w zarządzaniu i bardziej przypominającą konsolę, nie wygląda na to, przynajmniej z tej krótkiej praktycznej recenzji, że spotkania w Crisis Core zostały znacząco zmienione – co oznacza, że możesz spodziewaj się nieco bardziej sztywnych akcji na mniejszą skalę niż w FF7 Remake. Ale to nic - to remaster. Na większy remake będziemy musieli poczekać na Rebirth. I to jest całkiem sprawiedliwe.
Crisis Core ma historię, którą warto przeżyć. Spośród wszystkich rozszerzeń FF7 wydanych w 2000 roku, jest to jedyne, które naprawdę jest warte twojego czasu.
Ten remaster ponownie wydaje go w wyraźny, dobrze wyglądający sposób. Jak powiedziałem, jest to jeden z najpiękniejszych i najbardziej imponujących remasterów, jakie kiedykolwiek widziałem. Nie oznacza to jednak, że gra nadal jest grą na PSP. Jeśli to zrozumiesz, najprawdopodobniej będziesz się dobrze bawić.
źródło kryzysu: Final Fantasy 7 – Reunion ukaże się 13 grudnia 2022 roku na PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X/S, Nintendo Switch i PC (przez Steam).
