«The Last of Usis een van de meest verwachte series gebaseerd op videogames en wordt eindelijk aan het publiek gepresenteerd. Onze recensie The Last of Us (Een van ons) zal de plot overwegen, die is gebaseerd op de avonturen van de hoofdpersonages in een wereld waar de infectie het grootste deel van de bevolking heeft vernietigd. We zullen ook het acteerwerk, de speciale effecten en andere aspecten van de serie evalueren.
Veelgeprezen videogame The Last of Us, geschreven en mede geregisseerd door Naughty Dog's Neil Druckmann, leverde een post-apocalyptisch, hartverscheurend epos dat stevig geworteld is in een breed scala aan morele grijze haren. Het verhaal draait om een onwaarschijnlijk stel dat onbewust een diepe band smeedt te midden van een grimmige realiteit, die hoop en duisternis in evenwicht houdt. Tsjernobyl-maker Craig Mazin lijkt perfect voor de aanpassing. Mazin en Druckmann waren meer dan succesvol in hun aanpassing; "The Last of Usvan HBO is een verbluffende triomf.
De serie introduceert Joel (Pedro Pascal) in 2003 als aannemer die samenwerkt met zijn broer Tommy (Gabriel Luna) en zijn tienerdochter Sarah (Nico Parker) alleen opvoedt. Hun dagelijkse leven leren kennen valt samen met een bizarre Cordyceps-mutatie die de moderne beschaving catastrofaal vernietigt en de wereld in een duistere dystopie stort.
Twintig jaar later woont een geharde Joel in een quarantainegebied met Tess (Anna Torv) en moet hij vracht door een gevaarlijk land smokkelen. Die lading blijkt de jonge Ellie (Bella Ramsey) te zijn. Wat begon als een simpele klus, verandert in een slopende reis vol vernietiging en hoop.
Mazin, die samen met Druckmann schreef en uitvoerend produceerde, legt de kern en verhaallijnen van de videogame vast en breidt ze uit op triomfantelijke manieren die organisch zijn voor het bronmateriaal. De manier waarop Mazin en Druckmann achtergrondverhalen opbouwen en ondersteunende personages uitwerken, resulteert in enkele van de beste tv-uren aller tijden.
De reis van Joel en Ellie door verschillende delen van post-apocalyptisch Amerika leidt tot angstaanjagende scenario's en gevaarlijke obstakels die ze moeten overwinnen. Elke ontmoeting vormt hen en hun onwillige band diep. Sommige bijeenkomsten bevestigen dat vertrouwen niet licht moet worden opgevat, terwijl andere hoop in de mensheid opwekken.
In het laatste deel onderscheidt Nick Offerman, met zijn korte optreden als Bill, hem van de beste producties van de show. Zijn weergave van Bill overstijgt het bronmateriaal op een emotioneel resonerende manier die onze behoefte om op zo'n doordachte manier contact te maken benadrukt en dient als een van de vrolijke hoogtepunten op de reis van Joel en Ellie. Er zijn onderweg zoveel ups en downs dat je in gelijke mate zult lachen en huilen.
Pedro Pascal speelt de rol van een geharde smokkelaar met een diep besmet verleden. Joel is een typische antiheld, geneigd tot het maken van meedogenloze keuzes in naam van overleven en soms liefde. Pascal zorgt er echter voor dat hij nooit zijn sympathie verliest, ook al zou hij dat misschien wel moeten doen.
Bella Ramsey als Ellie is een complexe tiener die een opgewekte jeugd uitstraalt en tegelijkertijd de dupe van de wereld wordt. Beide personages hebben traumatische verliezen meegemaakt die hun heden hebben gevormd, en hoe hun reis hen dwingt om rekening te houden met het schuldgevoel van de overlevende en trauma uit het verleden, zorgt voor spannende bogen voor beiden.
Mazin en Druckmann creëerden een dichte wereld met levende karakters. Dit is een diep menselijk verhaal dat vaak op stille momenten probeert de complexe details van de mensheid te verkennen. Het wordt pas een probleem in de tweede helft van het eerste seizoen, wanneer het achtergrondverhaal het momentum op sommige plaatsen ondermijnt, maar het is niet significant. Helpen is het niet-aflatende gevoel van angst dat Ellie en Joel bij elke stap boven het hoofd hangt, zelfs zonder een onmiddellijke dreiging. Dit komt door zowel menselijke bedreigingen als door Cordyceps geteisterde monsters.
Het spel "The Last of Usbeslaat zo'n enorm gebied, zowel verhalend als geografisch, en blaast het zombieverhaal nieuw leven in. In de kern blijft het onfeilbaar toegewijd aan het verkennen van de overblijfselen van de mensheid na de apocalyptische gebeurtenis. Het is echter de verkenning van immorele saaiheid die deze film onderscheidt.
Elk van de gepresenteerde personages doet er alles aan om te overleven, maar het is in hun aanpak dat de grootste charme schuilt. Degenen die hunkeren naar verbinding, vinden het, zij het niet altijd op de manier die ze zouden willen. Degenen die op het lot of wraak vertrouwen, komen aan het verkeerde einde. Wat je de wereld instuurt, komt vroeg of laat terug, maar het is verrassend hoe. "The Last of Us» is niet bang om moeilijke vragen te stellen waar geen makkelijke of helemaal geen antwoorden op zijn. En tot slot willen we graag iets toevoegen aan de review The Last of Us dat het zo uitzonderlijk en zorgvuldig is gemaakt, wat betekent dat het eigenlijk het plafond heeft gebroken voor aanpassingen aan videogames.
aanbevolen: The Last of Us Aflevering 1 - Dead Guy on the Wall uitgelegd
