Als je je afvraagt wat Rotten Tomatoes is en hoe het werkt, leggen we het je uitgebreid uit. Hoewel er online een schat aan verhelderende en interessante filmkritiek te vinden is, baseren de meeste filmfans hun mening over een film op de score die deze ontvangt op Rotten Tomatoes. Kritiek is veel contextueler dan alleen een numerieke score die aan de titel van een film wordt toegekend, maar Rotten Tomatoes biedt een eenvoudige beoordeling die over het algemeen wordt geaggregeerd. Er zijn steeds meer voorbeelden van studio's die positieve Rotten Tomatoes-beoordelingen gebruiken als marketinginstrument. Films die de zeldzame beoordeling van 100% 'vers' krijgen, komen in de publieke belangstelling te staan, en op dezelfde manier leven films die een beoordeling van 0% 'rot' krijgen, in de vergetelheid. Het beoordelingsproces van Rotten Tomatoes is echter ingewikkelder dan het lijkt.
Rotten Tomatoes is een geweldig platform voor filmliefhebbers, zolang ze het doel van de site begrijpen. Naast het aanbieden van uitgebreide filmgegevens zoals andere databases zoals IMDb, is Rotten Tomatoes aangesloten bij het moederbedrijf Fandango, waarmee u bioscoopkaartjes kunt kopen. Het dient ook als een geweldig hulpmiddel om individuele critici te volgen, specifieke recensies te vinden en contact te maken met andere filmliefhebbers. Het middelen van beoordelingen is echter een complex proces waarbij externe factoren betrokken zijn waarvan sommige gebruikers zich niet bewust zijn.
Hoe werkt het beoordelingssysteem van Rotten Tomatoes?
Rotten Tomatoes combineert twee hoofdbeoordelingen: "% Fresh" volgens critici en volgens het publiek. De Critics Score, het belangrijkste getal dat naast een film wordt vermeld, vertegenwoordigt het percentage positieve recensies dat een film heeft ontvangen, waarbij ten minste vijf recensies officieel op de Tomatometer-lijst moeten worden opgenomen. Kijkersbeoordelingen worden bepaald door een vijfsterrenbeoordelingssysteem dat gebruikers indienen bij het toevoegen van hun gebruikersrecensies.
Om als officiële criticus te worden vermeld, moeten journalisten lid zijn van een schrijversgilde of een criticigroep, of voldoende volgers of likes op hun platform hebben voordat ze worden geaccepteerd. Er is een uitgebreid evaluatieproces dat critici moeten voltooien om geaccepteerd te worden. Elke recensie wordt weergegeven als over het algemeen positief of over het algemeen negatief, wat resulteert in een nieuwe of slechte beoordeling. Het beschrijvende gedeelte, de beoordeling en de recensiescore worden geplaatst in het recensiesgedeelte op de pagina van elke film.
Voor televisie is er een iets ander proces. Televisieprogramma's krijgen over het algemeen gemiddelde beoordelingen, evenals individuele segmenten voor specifieke afleveringen en seizoenen. De totaalscore wordt bepaald door het gemiddelde van deze indicatoren. Dit kan verklaren waarom bepaalde programma's met merkbare kwaliteitstrends bepaalde beoordelingen hebben. Het lijkt misschien vreemd dat The Simpsons slechts een rating van 85% heeft terwijl de eerste acht seizoenen 100% scoorden, maar dit komt door het feit dat het aantal uitstekende afleveringen in de daaropvolgende seizoenen is afgenomen.
Gemiddelden versus consensus
Hoewel het misschien verwarrend lijkt dat de score slechts een percentage van de beoordelingen is en niet een gemiddelde, gebruiken niet alle critici hetzelfde beoordelingssysteem. Sommige critici geven beoordelingen van vier of vijf sterren, anderen geven een cijfer in letters, en sommige hebben hun eigen beoordelingssysteem of geven eenvoudigweg geen beoordeling. Dit maakt het onmogelijk om een gemiddelde te maken van verschillende indicatoren. De gemiddelde score die naast elke film wordt vermeld, is opgenomen als een ruwe schatting, en algemene samenvattingen van de ontvangst van de film, geschreven door medewerkers van Rotten Tomatoes, zijn ook opgenomen.
Dit maakt het gebruik van de Tomatometer een soms onvolmaakte manier om de kwaliteit van een film te bepalen; de partituur is gebaseerd op hoeveel critici de film wel of niet leuk vonden, maar er is geen manier om hun enthousiasme te peilen. Een film die een hoge beoordeling krijgt (bijvoorbeeld 5/5 sterren of A+) kan als positief worden beschouwd, maar een meer gemengde of passerende recensie kan een ambivalente beoordeling krijgen (bijvoorbeeld ⅗ sterren of B-). Op dezelfde manier kan een film die een criticus volledig afkeurt (zoals een ⅕ ster of een F-beoordeling) op de rotte lijst worden geplaatst, samen met een meer gemengde of gemiddelde recensie. Als gevolg hiervan doen films die meer verdeeldheid zaaien het vaak slechter, terwijl films die algemeen als ‘goed’ worden beschouwd het vaak heel goed doen, zoals het onlangs uitgebrachte M3GAN.
De Tomatometer houdt rekening met het aantal recensies dat een bepaalde film heeft bij het bepalen of deze 'vers gecertificeerd' kan worden. Een film die op grote schaal wordt uitgebracht, krijgt een Certified Fresh-beoordeling als deze gemiddeld 75% tot 100% positieve beoordelingen heeft en ten minste 80 recensies heeft; Voor films met een beperkte release zijn slechts 40 recensies vereist. Vijf van die recensies moeten afkomstig zijn van ‘topcritici’, een groep die journalisten omvat met een aanzienlijke catalogus, consistentie en aanhang. Deze beoordelingen kunnen worden gescheiden van het totale aantal kritische beoordelingen in een aparte sectie.
Waarom is Rotten Tomatoes goed?
Simpelweg beslissen of een film de moeite waard is om te bekijken op basis van de beoordeling, is niet de beste manier om beslissingen te nemen; filmfans zullen misschien verrast zijn als ze veel geliefde klassiekers op de rotte lijst zien staan, zoals Spaceballs, Constantine, Life on the Water met Steve Zissou en The Mighty Ducks; Hetzelfde kan omgekeerd worden gezegd, aangezien de alom gehate Indiana Jones en het Kingdom of the Crystal Skull een versheidscertificaat van 78% hebben.
Hoewel sommigen het verschil tussen publieksscores en kritische scores voor een film misschien zien als een teken dat filmcritici "buiten de boot vallen", gebruiken ze heel andere maatstaven. Bovendien kan het bombardement op recensies een probleem zijn, aangezien sommige recente projecten zoals Star Wars: The Last Jedi en The Lord of the Rings: The One Rings zijn gebombardeerd met hatelijke gebruikersrecensies omdat ze meer diverse casts hebben opgenomen. Zoals bij elk ander consensusplatform zoals IMDb of Letterboxd is het onmogelijk om vast te stellen of iemand daadwerkelijk een film of serie heeft gekeken, of dat het een bot is.
Rotten Tomatoes heeft echter ook een aantal voordelen. Dankzij een brede lijst met recensies kunnen fans specifieke critici volgen of zoeken naar recensies waarmee ze het niet eens zijn, om zo een ander standpunt te krijgen. Er is niets eenvoudiger dan een getal, maar bioscoopbezoekers moeten zelf kunnen bepalen of een film 'vers' of 'rot' is. Film is immers een subjectief medium.
Dat was alles en we hopen dat je begrijpt wat Rotten Tomatoes is en hoe het werkt.
aanbevolen:
- Marlow Movie Review - Liam Neeson in saaie misdaadthriller
- Riley en Ellie van Last Of Us gecensureerd in sommige regio's
- The Mummy heeft de perfecte filmprequel al voorbereid (met dank aan Evelyn)
- Joel's acteur uit de game The Last Of Us sprak over de dood van zijn karakter
- Adam Driver's nieuwe film '65' is een vervolg op 'Alien'
- Trailer “Er was eens in Oekraïne”: een verhaal over bloed en gelach
- Rainn Wilson bekritiseerde The Last of Us voor antichristelijke vooroordelen
