Ίσως θα έπρεπε να αναφέρω εκ των προτέρων τις προκαταλήψεις μου επισκόπηση σήματος: δεν υπήρχε η παραμικρή περίπτωση να μη μου άρεσε ο Σιγνάλης. Είμαι λάτρης του τρόμου επιβίωσης εδώ και πολύ καιρό και αυτό είναι ένα παλιό σχολικό παιχνίδι τρόμου επιβίωσης. Αν ακούσετε ποτέ την ερώτηση για ποιον φτιάχτηκε αυτό το παιχνίδι, πείτε μου τι ήταν για μένα.
Ωστόσο, αυτό δεν είναι καθόλου αυτό που περίμενα. Τα τρέιλερ και το demo στο PAX West που έπαιξα τον Σεπτέμβριο δείχνουν ότι το Signalis είναι απλώς ένας απλός φόρος τιμής σε παιχνίδια τρόμου επιβίωσης στα τέλη της δεκαετίας του '90, όπως το Them and Us ή το Tormented Souls.
Αυτή είναι μια καλή περιγραφή του Signalis σε 25 λέξεις, αλλά δεν λέει όλη την ιστορία. Υπάρχει ένας σκόπιμος σουρεαλισμός στην ιστορία του παιχνιδιού που με στοιχειώνει εδώ και εβδομάδες. Όσο πιο βαθιά μπαίνεις στο Signalis, τόσο περισσότερο νιώθεις ότι το παιχνίδι εκτυλίσσεται γύρω σου, πηγαίνοντας από μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας στο ενοχλητικό όνειρο κάποιου άλλου.
Το Signalis διαδραματίζεται στο μακρινό μέλλον, σε ένα ηλιακό σύστημα που ελέγχεται από την αυταρχική Δημοκρατία της Γιουζάν. Παίζετε ως LSTR-512 ή "Elster", ένας τεχνικός στο USS Penrose σε μια αποστολή να βρει κατοικήσιμους πλανήτες. Ο Έλστερ είναι επίσης ένα Ρεπλίκα: ένας τεχνητός άνθρωπος που δημιουργήθηκε και προγραμματίστηκε να κάνει τη δουλειά του χωρίς μεγάλη ικανότητα για προσωπική πρωτοβουλία.
Στην αρχή του παιχνιδιού, ο Έλστερ ξυπνά και διαπιστώνει ότι το πλοίο Penrose έχει συντριβεί σε έναν πλανητοειδή καλυμμένο με πάγο στην άκρη του συστήματος. Το μοναδικό της μέλος του πληρώματος, ο πιλότος του πλοίου, χάθηκε. Η Έλστερ, για να εκπληρώσει την υπόσχεση που έδωσε στον πιλότο, πηγαίνει να τον αναζητήσει.
Ο πλησιέστερος οικισμός στον πλανητοειδή είναι μια αποικία εξόρυξης και ο Έλστερ γρήγορα ανακαλύπτει ότι φαίνεται απλώς εγκαταλελειμμένος. Μια περίεργη ασθένεια ξέσπασε εδώ, επηρεάζοντας τους ανθρώπους και μετατρέποντας τα περισσότερα από τα τοπικά αντίγραφα σε τέρατα.
Παραλείπω εσκεμμένα μερικές βασικές λεπτομέρειες της πλοκής του Signalis. Γνωρίζω ότι τουλάχιστον μερικές από αυτές τις πληροφορίες υπάρχουν ήδη στις προεπισκοπήσεις σε άλλους ιστότοπους, αλλά μπόρεσα να μπω στο παιχνίδι σχεδόν εντελώς ψυχρά και επωφελήθηκα πολύ από αυτό. Αξίζει να το κάνετε μόνοι σας αν έχετε την ευκαιρία.
Με αυτά τα λόγια, αν είστε λάτρης του κλασικού τρόμου, θα έχετε μια σταθερή κατανόηση του τι συμβαίνει στο Signalis ήδη από τα πρώτα 15 λεπτά ή μέχρι το τέλος του demo. Θα έλεγα μάλιστα ότι θα έχετε ένα πλεονέκτημα έναντι του παιχνιδιού, αφού ορισμένα σημεία της πλοκής του εξηγούνται μόνο μέσω πολιτισμικών αναφορών.
(Το Signalis έχει επίσης μια διασκεδαστική περιστροφή στο Eternal Darkness γύρω από το δεύτερο τρίτο του playthrough. Θα το καταλάβετε όταν το δείτε. Θα μπορείτε επίσης να καταλάβετε πότε κάποιος το αγοράζει, επειδή είναι πιο πιθανό να είναι τρελός σχετικά στο Twitter ή στο reddit).
Ως Elster, ξεκινάτε να εξερευνήσετε μια αποικία εξόρυξης αναζητώντας όπλα, απαντήσεις και ένα μέλος του πληρώματος που λείπει, παρά το γεγονός ότι κατεστραμμένα αντίγραφα κατοικούν στο μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας και θα σας επιτεθούν ανά πάσα στιγμή.
Το Signalis διαθέτει μια αρκετά συμβατική σειρά όπλων: ένα πιστόλι, ένα κυνηγετικό όπλο και ένα SMG, με μια μικρή ποσότητα πυρομαχικών για το καθένα. Είναι συχνά δυνατό να ξεφύγετε από τους εχθρούς χωρίς μάχη ή να τους βγάλετε έξω με μερικές εύστοχες σφαίρες, αλλά οι περισσότεροι από τους εχθρούς στο Signalis δεν μένουν νεκροί.
Εάν δεν αποτεφρώσετε ένα κατεστραμμένο Replica με μια φωτοβολίδα, τελικά θα αναστηθεί και δεν υπάρχουν τόσες πολλές φωτοβολίδες στο παιχνίδι. Θα πρέπει να επιλέξετε προσεκτικά πού και πότε θα πυροβολήσετε και όχι απλώς να καταστρέψετε όλους τους εχθρούς στο πέρασμά σας.
Το Elster, με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, δεν προορίζεται για μάχη. Είναι μια προγραμματισμένη τεχνικός που λειτουργεί πολύ πέρα από τις παραμέτρους λειτουργίας της, κάτι που μεταφράζεται μηχανικά σε ένα άβολο σύστημα σκόπευσης. Είναι αρκετά εύκολο στη χρήση, αλλά ο Έλστερ αργεί να σηκώσει και να ισοπεδώσει το όπλο του, ειδικά αν προσπαθείτε να στοχεύσετε γρήγορα σε κάτι που μόλις εμφανίστηκε πίσω σας.
Επιπλέον, διαθέτει 6 υποδοχές αποθέματος που μπορούν να χωρέσουν οτιδήποτε θέλετε να έχετε μαζί σας, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων αναζήτησης και του απαραίτητου εξοπλισμού. Στο σύμπαν, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Elster είναι ένα αντίγραφο, επομένως είναι προγραμματισμένη να μπορεί να παίρνει μαζί της μόνο μια συγκεκριμένη ποσότητα εξοπλισμού ανά πάσα στιγμή. Η Δημοκρατία του Γιουζάν θεωρεί ότι τα αντίγραφα μπορούν να αντικατασταθούν περισσότερο από τις σφαίρες.
Ο συν-προγραμματιστής της Signalis, Γιούρι Στερν, το ονόμασε «καταπιεστικά συστήματα και παλιά σχολική μηχανική τρόμου επιβίωσης». Στο σύμπαν, αυτό είναι ουσιαστικά μια καταδίκη της Δημοκρατίας Yuzan, η οποία θεωρεί μεγάλη αξία στο να αντιμετωπίζει τόσο τους ανθρώπους όσο και τα αντίγραφα ως γρανάζια σε μια μηχανή. Τόσο στο σκηνικό του Signalis όσο και στο είδος του, η τράπουλα είναι προφανώς στοιβαγμένη εναντίον σου από την αρχή.
Η ίδια η αποικία καταρρέει σταθερά, και ήταν έτσι από πριν την άφιξή σας. Στην αρχή, θα πρέπει να λύσετε μερικούς γρίφους που έχουν τη μορφή μηχανικής βλάβης, όπως η επανασύνδεση του τροφοδοτικού.
Μετά από ένα ορισμένο σημείο, οι γρίφοι αρχίζουν σιγά σιγά να γίνονται περίεργοι, που είναι επίσης το σημείο όπου το Signalis αρχίζει να καταρρέει κυριολεκτικά και μεταφορικά. Όσο πιο βαθιά η Έλστερ βυθίζεται στην αποικία, τόσο απομακρύνεται από την πραγματικότητα, έως ότου οι γρίφοι σκόπιμα σταματήσουν να έχουν νόημα σε οποιοδήποτε άλλο επίπεδο εκτός από τη λογική του ονείρου.
Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα γενική προσέγγιση. Τα περισσότερα σύγχρονα παιχνίδια επιλέγουν να παραλείψουν εντελώς τη μάχη αντί να την κάνουν εσκεμμένα άβολη. δώστε μερικά μπόνους στην ποιότητα ζωής, όπως ένα ειδικό απόθεμα για αντικείμενα αναζήτησης. και συχνά, αν όχι απαραίτητα, προσπαθήστε να χωρέσετε τα παζλ οργανικά στο σκηνικό. Ο Σινάλης από την άλλη προσπαθεί ενεργά να απογοητεύσει και να μπερδέψει τον παίκτη. Αν αυτός είναι ο καθοριστικός παράγοντας για εσάς, δεν μπορώ να σας κατηγορήσω.
Επίσης, δεν είναι εντελώς αποτελεσματικό, ειδικά στο δεύτερο μισό της κριτικής του Signalis, όπου η δυσκολία του παιχνιδιού αυξάνεται δραματικά. Ο χάρτης του παιχνιδιού μένει εκτός σύνδεσης για λίγο, οι μάχες γίνονται πολύ πιο δύσκολες χωρίς προειδοποίηση και ρίχνεστε σε πολλές μεγάλες μάχες χωρίς προειδοποίηση. Παίρνετε ένα καλύτερο όπλο, αλλά ο Elster εξακολουθεί να το χειρίζεται, οπότε καταλήγει να τονίζει τις χειρότερες πτυχές του συστήματος παιχνιδιού.
Η διαχείριση αποθέματος γίνεται επίσης ένα σημαντικό ζήτημα στην πιο πρόσφατη μεγάλη ζώνη Signalis, όπου πρέπει να κάνετε ταχυδακτυλουργικά περισσότερα αντικείμενα αναζήτησης ταυτόχρονα από ποτέ. Δεν ξέρω αν έχασα κάποια αναβάθμιση σακιδίου πλάτης για το Elster, αλλά έχω περάσει τις περισσότερες από τις δύο τελευταίες ώρες του παιχνιδιού κάνοντας αγώνες σκυταλοδρομίας στο πλησιέστερο δοχείο αποθήκευσης. Σε αυτό το σημείο, όσο ενδιαφέρον κι αν ήταν οι παραλληλισμοί ανάμεσα στο στήσιμο και τη μηχανική του Signalis, άρχισα να εκνευρίζομαι.
Ωστόσο, έχοντας ολοκληρώσει το παιχνίδι, οφείλω να ομολογήσω ότι αυτά είναι απλά τσιμπήματα. Ο πραγματικός λόγος για να αναθεωρήσετε το Signalis είναι ότι δεν μοιάζει με τίποτα άλλο. Δεν πρόκειται για ένα νοσταλγικό έργο ή για επίπονη αναπαράσταση των αγαπημένων παιχνιδιών των σχεδιαστών του. Αντίθετα, το παιχνίδι χρησιμοποιεί τους περιορισμένους μηχανισμούς παιχνιδιού της προηγούμενης γενιάς για να αντικατοπτρίζει την υπερένταση και τον πανικό των χαρακτήρων του.
Το Signalis είναι περισσότερο ανησυχητικό και ανατριχιαστικό παρά τρομακτικό, αλλά αν ψάχνετε για ένα σύντομο, έντονο παιχνίδι για το Σαββατοκύριακο του Halloween, μην ψάχνετε άλλο.
