Κάθε Απόκριες, οι λάτρεις του τρόμου δημιουργούν λίστες με ταινίες τρόμου και τηλεοπτικές εκπομπές που ταιριάζουν στις γιορτές για να βυθιστούν. Το είδος μας έχει δώσει πολλές επιλογές για να διαλέξουμε. Οι επιλογές κυμαίνονται από το προφανές, όπως οι ταινίες για το Halloween, έως τα νέα κλασικά όπως το Trick or Treat, μέχρι τα αγαπημένα της οικογένειας όπως το Hocus Pocus και οτιδήποτε ενδιάμεσα.
Κάθε χρόνο, οι ιστότοποι δημοσιεύουν λίστες με ταινίες για το Halloween και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι γεμάτα εξατομικευμένες λίστες και προτάσεις.
Τι γίνεται όμως με τις άγνωστες ταινίες τρόμου που ξεφεύγουν λίγο από την πεπατημένη—ταινίες τρόμου που δεν έχουν καμία σχέση με τις γιορτές, αλλά μας δίνουν αυτές τις ιδιαίτερες δονήσεις που τις κάνουν εξαιρετικές επιλογές για παρακολούθηση αυτή τη σεζόν; Παρακάτω είναι τρεις ταινίες που αξίζει να δείτε αν ψάχνετε για μια διασκεδαστική και συναρπαστική ταινία για το Halloween.
Fender Bender, Μικρό ατύχημα 2016
Ο Mark Pavia του Night Flyer έγραψε και σκηνοθέτησε αυτήν την ταινία slasher που βγαίνει απευθείας στην τηλεόραση. Το Fender Bender έκανε πρεμιέρα στο πλέον δυστυχώς ανενεργό κανάλι ChillerTV το 2016 και έκτοτε βρίσκεται σε σχετική αφάνεια. Η ταινία δεν φαίνεται να αγαπά πολύ, κάτι που είναι κρίμα γιατί, ενώ δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερα νέο στο είδος του slasher, είναι πολύ καλά συναρμολογημένο και προσφέρει κάποια ατμοσφαιρική ψυχαγωγία με έναν αποτελεσματικό δολοφόνο και μια εκπληκτική ύπουλη γροθιά.
Το Fender Bender είναι μια σαφής διασταύρωση μεταξύ του Carpenter's Halloween και του Tarantino's Death Proof. Αν αυτή η περιγραφή και μόνο δεν σας κεντρίσει το ενδιαφέρον... δεν ξέρω τι θα κάνει.
Η προσέγγιση του δολοφόνου είναι αυτό που κάνει την ταινία λίγο πιο ενδιαφέρουσα από άλλα σύγχρονα slashers. Ονομάζεται απλά «Ο οδηγός» (Μπιλ Σέιτζ). Βλέπουμε το πρόσωπό του. Τον ακούμε να μιλάει. Βλέπουμε τον τρόπο λειτουργίας του προτού φορέσει το slasher του - μαύρο δέρμα από το κεφάλι μέχρι τα νύχια, μια σαδομαζοχιστική στολή που τον κάνει να μοιάζει με τη δική του μηχανή. Τα γυαλιά λειτουργούν ως προβολείς και το επιστόμιο ως γρίλια. Ενώ ο Stuntman Mike στο Death Proof χρησιμοποιεί το αυτοκίνητό του ως όπλο δολοφονίας, ο οδηγός θέλει να γίνει το ίδιο το αυτοκίνητο.
Έξω από το κοστούμι, επιδεικνύει μια ήρεμη γοητεία που παρόλα αυτά δεν μπορεί να κρύψει τον ανατριχιαστικό του χαρακτήρα - αλλά όταν είναι πλήρως συναρμολογημένος και έτοιμος να πάει (συγγνώμη, αναγκάστηκα, το λογοπαίγνιο δεν μπορούσε να σταματήσει), είναι σιωπηλός και σκόπιμος. Είναι... αχ... οπαδός, αν θέλετε.
Είναι αλήθεια ότι ο Fender Bender αργεί πολύ να χτυπήσει το γκάζι. Ο κύριος χαρακτήρας μας η Hilary (Mackenzie Vega) δεν είναι ο πιο δυνατός χαρακτήρας που μπορεί να ακολουθήσει για 45 λεπτά, και η ταινία απειλεί να γίνει τραγική, αλλά μόλις αισθανθείτε την επιθυμία να φωνάξετε στην ταινία για να επιταχύνει το ρυθμό. . Το τελευταίο τρίτο της ταινίας είναι ένα ασυμβίβαστο "stalk-and-kill good time" με ένα τέλος που είναι πιο καταθλιπτικό από ό,τι θα περίμενε κανείς.
Αν λαχταράτε μια καλή ταινία slasher χωρίς τον Michael Myers αυτό το Halloween, αφιερώστε λίγο χρόνο παρακολουθώντας το A Little Accident και βγείτε στο δρόμο με τον Fender Bender. Αξίζει το ταξίδι. Σίγουρα στη λίστα των κορυφαίων άγνωστων ταινιών τρόμου.
Spook Warfare, Great Spirit War 1968
Ας πάμε πίσω στο 1968 και ας παρακολουθήσουμε την οικογενειακή ταινία της Daiei Film με θέμα το yokai, War of Fear. Μέρος μιας ημιτελούς τριλογίας που επικεντρώνεται στην ιαπωνική λαογραφία για το γιοκάι (που ορίζεται ευρέως ως πνεύματα ή οντότητες), η ιστορία περιστρέφεται γύρω από ένα αρχαίο κακό πλάσμα που απελευθερώθηκε κατά λάθος από κυνηγούς θησαυρών. Αυτό το κακό πλάσμα, ο Daimon, καταλήγει στην Ιαπωνία, όπου γρήγορα καταλαμβάνει την εξουσία πάνω στον τοπικό άρχοντα, τον λόρδο Isobe.
Τα σχέδια του Daimon για κυριαρχία και δολοφονία πρέπει να ματαιωθούν από μια ομάδα youkai πριν μπορέσει να διαταράξει την ισορροπία του κόσμου των πνευμάτων.
Το Spook Warfare, σε σκηνοθεσία Yoshiyuki Kuroda, είναι το είδος των πρακτικών εφέ και της καθαρής κινηματογραφικής φαντασίας που θα έβλεπα ατελείωτα ως παιδί, αν μου ήταν διαθέσιμα. Παρά την έλλειψη έκδηλης βίας, η ταινία έχει πολύ κυκλοθυμική ατμόσφαιρα και παίρνει στα σοβαρά την απειλή που θέτει ο Dimon. Δημιουργημένοι πιστά στην αληθινή ιστορία, τα Yokai είναι ποικίλα στην εμφάνιση και αξιολάτρευτα όταν τα βλέπεις να ζωντανεύουν. Κάποιοι, όπως ο Rokurokubien με μακριά λαιμό, μπορούν ακόμη και να τρομάξουν τα παιδιά με την ανατριχιαστική εμφάνισή τους. Μην φοβάστε, ωστόσο, γιατί όλοι οι youkai σε αυτήν την ιστορία είναι καλά παιδιά.
Μια πρόσφατη πρώτη προβολή του Spook Warfare το εδραίωσε ως νέο αγαπημένο. Είναι γρήγορος, γεμάτος με γοητευτικό χιούμορ και έχει αρκετή ιδιοτροπία και παλιό σχολείο για να κρατήσει τους θεατές όλων των ηλικιών αφοσιωμένοι. Αν ψάχνετε για μια πραγματικά ασυναγώνιστη εμπειρία Halloween, το War of the Spooks είναι αυτό που ψάχνετε.
Vampyr, Vampire 1932
Η παλαιότερη ταινία τρόμου αυτής της λίστας, το Βαμπίρ του 1932 του Δανό σκηνοθέτη Carl Theodor Dreyer, έχει λάβει περισσότερες επανεξετάσεις και αναλύσεις όλα αυτά τα χρόνια. Η ταινία ήταν μια αποτυχία κατά την αρχική της κυκλοφορία, αλλά τώρα θεωρείται ως ένα αριστούργημα της πρώιμης τεχνικής τέχνης και του κινηματογράφου Talkie. Η αφήγηση της ταινίας διαφέρει από τις περισσότερες ταινίες τρόμου της δεκαετίας του 1930 ως προς τον ονειρικό τόνο και την εκτέλεσή της.
Δεν θέλω να χαλάσω την εμπειρία για όσους δεν έχουν δει ακόμα την ταινία, αλλά ενώ το Vampire είναι πράγματι μια ταινία για βρικόλακες, μην περιμένετε να είναι μια ιστορία για κυνόδοντες, ακρωτήρια και γοτθικά κάστρα στα βουνά. Η ταινία του Dreyer είναι κυκλοθυμική, αδιαφανής και μερικές φορές αρκετά πειραματική. Πολλές ταινίες μπορούν να χαρακτηριστούν ως «ονειρικές», αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία για τον απλό αλλά αποτελεσματικό τρόπο με τον οποίο το Vampire σας τυλίγει και σας ελκύει με τον απόκοσμο τόνο και την ατμόσφαιρά του. Η ισχυρή ικανότητα του Dreyer να δημιουργεί απόκοσμη σύνθεση και σκηνικό δημιουργεί αμέσως μια απόκοσμη αίσθηση ανησυχίας.
Το Vampire είναι μια ταινία που αγγίζει τον αποκρυφισμό με τρόπο που μπορεί να εκπλήξει τους θεατές που δεν ξέρουν τι να περιμένουν. Όπως αναφέρθηκε, η τεχνική ικανότητα που εμφανίζεται στην ταινία είναι εκπληκτική ως προς την πολυπλοκότητά της, ειδικά στα τελευταία λεπτά της ταινίας. Οι λακωνικοί, αγενείς διάλογοι προσθέτουν μόνο την αίσθηση της μη πραγματικότητας στην ταινία.
Σβήστε τα φώτα, ανάψτε μερικά κεριά και βυθιστείτε στον κόσμο του Βαμπίρ. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να δουν οι καθαρολόγοι του τρόμου και το τέλειο τέλος στον μαραθώνιο προβολής του Halloween.
Αυτές ήταν άγνωστες ταινίες τρόμου που αξίζει να παρακολουθήσετε.
