Ośmioodcinkowa seria Fallout 2024 Amazona to wysokiej jakości adaptacja, która jeszcze kilka lat temu byłaby nie do pomyślenia. „Nowa adaptacja gry wideo nie była taka bzdura” to już nie jest żadna nowość, prawda? Po Castlevanii The Last of Us i tak dalej, pomysł, że adaptacja gry może być dobra, nie był już szokujący. Nawet Werewolves Within, horror-komedia oparta na wersji VR społecznej gry dedukcyjnej Werewolf firmy Ubisoft, wypadła świetnie. Fallout nie wkracza do świata, w którym byłoby niewiarygodne, że serial telewizyjny oparty na grze wideo mógłby być wart obejrzenia. Cieszę się, że nie zmieni trendu.
Częścią wcielenia Fallout TV jest to, że nie jest to tylko historia rozgrywająca się w znajomym otoczeniu, ale historia przypominająca historię z gry wideo. A raczej trzy historie z gier wideo. Podczas gdy w niektórych grach Fallout możesz zdefiniować swoją ścieżkę w oparciu o podejście do rozwiązywania problemów, moralność lub frakcję, po której stoisz, w serialu telewizyjnym Fallout podział ten zachodzi poprzez wielu bohaterów.
Główni bohaterowie serii Fallout 2024
Lucy (Ella Purnell) to naiwna mieszkanka krypty wyłaniająca się w oślepiające światło przerażającego świata, postać tak niewinna, że jej hasłem jest „Okie-dokie!” Neda Flandersa. Maximus (Aaron Moten) jest stażystą bojowego Bractwa Stali, który w pełni wierzy w ich propagandę mającą na celu ochronę świata poprzez gromadzenie przedwojennej technologii. Ghoul (Walton Goggins) jest łowcą nagród z umiejętnością Krwawa Bałagan i naprawdę ma styl gry, który mu odpowiada. W zwolnionym tempie, gdy fotografuje miasto, wygląda to tak, jakby używał VATS.
Chociaż ci trzej główni bohaterowie mają najwięcej czasu ekranowego, nie są to jedyne rzeczy, które się dzieją. Jest tu uciekinier z Enklawy, rozbudowana retrospekcja postaci Gogginsa z jego przedwojennego życia i – tak jak w Falloucie 3 wszystko dzieje się w Krypcie, gdy cię nie ma – serial telewizyjny Fallout ma cały wątek B, w którym Brat Lucy, Norm, bada tajemnicę swojego domu, Krypty 33 i powiązanej z nią Krypty 32. Prowadzi to do pełnoprawnej, przerażającej historii pobocznej, uzupełnionej opowieściami o środowisku w stylu Bethesdy, aż po wiadomości zapisane na ścianach, które to jedna z najlepszych części serii.
Fallout (serial telewizyjny) jest bardzo podobny do Fallouta (gry) i to nie tylko dlatego, że ma postacie w Pip-Boysach i pancerz wspomagany. Jego struktura jest tak znajoma, że kiedy Lucy przyjęła zadanie eskortowania kogoś przez Pustkowia, usłyszałem w mojej głowie dźwięk powiadomienia „misja zaakceptowana”.
Pomaga również to, że gra przemyślała drobne szczegóły. Kiedy Lucy modyfikuje swój kombinezon Vault po spędzeniu czasu na powierzchni, dodaje skórzaną podkładkę na ramię podobną do opancerzonych kombinezonów Vault w grach. Bohaterowie jedzą Yum Yum Deviled Eggs oraz Blamco Mac & Cheese, mijają zrujnowaną Czerwoną Rakietę i fabrykę Sunset Sarsaparilla, a horror równoważy ironiczny doo-wop. Chociaż oprawa wizualna wiele zawdzięcza Falloutowi 4, niektóre głębsze odniesienia sięgają oryginalnych gier. I oczywiście jest pies.
Nie powstrzyma to tych, którzy od pierwszego zwiastuna narzekali na takie drobnostki, jak „postacie nie wyglądają wystarczająco brudno”. Chociaż jest mnóstwo scen przedstawiających ludzi wędrujących przez zakurzone bagna z zaschniętą krwią na ubraniach z poprzednich bitew, paleta kolorów nie ogranicza się do brązów i szarości, które nie będą pasować do brygady realizmu. Ani ci, którzy nalegają, aby powiedziano im, „co planuje NCR”, nie zostaną poinformowani w pierwszym odcinku ani nie będą chcieli, aby postacie oderwały się od fabuły, aby wyjaśnić na ekranie, dlaczego używają określonych modeli broni lub czegokolwiek innego zdecydował się skupić na. Nic z tego nie uczyniłoby serialu lepszym, jeśli mnie pytasz.
Wild Wasteland i seria Fallout 2024
Mieszkańcy skarbca są postrzegani przez mieszkańców pustkowi jako pośmiewisko, jako uprzywilejowani naiwni potomkowie elity, która ukrywała się, podczas gdy wszyscy inni cierpieli. Fikcja postapokaliptyczna ma problem z przypadkowym tolerowaniem mentalności przetrwania. W The Last of Us Bill, wariat z bunkra, grany przez uroczego Nicka Offermana, wydaje się całkiem przyzwoitym facetem, ale Fallout nie pozwala mieszkańcom skarbca uciec tak łatwo. Niektórzy są głupcami, inni manipulują, a jedynymi bohaterami są ci, którzy buntują się przeciwko swojemu otoczeniu i kłamstwu, że gromadzenie zasobów i dawanie innym wolnej władzy to sposób na przetrwanie.
Choć zabawne jest oglądanie naszego znanego świata zniszczonego przez apokalipsę – Fallout ma kilka fajnych, nastrojowych ujęć zardzewiałych terenów targowych i ulic miast – fikcja postapokaliptyczna zbyt często sprowadza się do przewidywalnej historii o ludziach podejmujących trudne decyzje, aby przetrwać w trudnym świecie i nieuchronnie staje się z tego powodu zgorzkniały. Fallout opiera się na tym pomyśle. Lucy musi wyciągnąć surowe lekcje z wartości, których nauczyła ją w Krypcie, ale pozostaje przyzwoitą osobą, która uparcie podąża za swoją dobrą karmą. W grze, w której nie ma ani kropli cynizmu The Last of Usi choć jest pełen tandetnych dowcipów i krwawych strzelanin, Fallout niesie także nieprawdopodobne przesłanie nadziei.
Zakończenie pierwszego sezonu
Jedyne, co mi się nie podobało w Falloucie, to to, że się skończył, i to bez zawiązania wszystkich luźnych końcówek. Osiem odcinków pierwszego sezonu wydawało się mniej samodzielne, niż się spodziewałem, a punkt kulminacyjny przygotował o wiele więcej przygotowań pod drugi sezon, niż się spodziewałem, biorąc pod uwagę, ile seriali transmitowanych strumieniowo zostaje nieoczekiwanie odwołanych. Wygląda na to, że będzie drugi sezon, dzięki Bogu, bo bardziej nie mogę się doczekać kontynuacji Fallouta niż po zagraniu w Fallout 4 czy 76.
To wszystko. Takie były nasze przemyślenia na temat serii Fallout 2024.
Zalecamy: Serial telewizyjny Chucky sezon 3: podsumowanie
