Zastanawiam się, czy film Keith jest oparty na prawdziwych wydarzeniach? Nowy film Darrena Aronofsky'ego The Whale spotkał się z uznaniem krytyków, zwłaszcza jego niesamowita rola Brendana Frasera w centrum filmu, a także wciągająca historia pochodzenia. The Whale opowiada o introwertycznym nauczycielu angielskiego o imieniu Charlie (Frasier), który żył z poważną otyłością i próbował naprawić swój związek ze swoją nastoletnią córką Ellie (Sadie Sink) wiele lat po tym, jak opuścił rodzinę dla swojego gejowskiego kochanka. Poczucie winy, jakie Charlie odczuwał z powodu swojej decyzji, sprowokowało go do przejadania się i przybierania na wadze.
Pomimo powrotu Fraziera, The Whale wzbudził kontrowersje, w szczególności krytykę dehumanizacji fatfobii. Frazier wykorzystał zarówno efekty cyfrowe, jak i praktyczne, aby zagrać 600-funtowego mężczyznę. Jednak mimo tych obaw, pozytywna fala wokół „Charliego” Frasera dała o sobie znać: po pokazie filmu „Wieloryb” na TIFF Fraser otrzymał pięciominutową owację na stojąco. Owacja na stojąco doprowadziła Frasera do łez i powiedział, że ma nadzieję, że film „zmieni niektóre serca i umysły”, zachęcając widzów do okazywania większego współczucia. Wieloryb zadał również pytania, czy jego porywająca narracja jest oparta na prawdziwych wydarzeniach.
Film Keith jest oparty na sztuce, a nie na prawdziwej historii.
Wieloryb nie jest prawdziwą historią, ale jest oparty na sztuce Samuela D. Huntera z 2012 roku, który jest także autorem scenariusza do filmu. Dale Calandra zagrał oryginalnego Charliego w reimaginacji podobnej do Frasera dla The Whale podczas pierwszego pokazu sztuki w Victory Gardens Biograph Theatre w Chicago. Fabuła filmu była ściśle zgodna z fabułą sztuki, chociaż Hunter wykorzystał kilka zalet formatu kinowego nad teatralnym, w tym inscenizację scen na plaży.
Aronofsky rzekomo próbował adaptować Wieloryba do adaptacji filmowej, odkąd zobaczył sztukę podczas jej pierwotnego pokazu i spotkał się z jej autorem, zauważając w wywiadzie dla NBC, że szczególnie poruszyła go kwestia dialogu: „Ludzie nie są zdolni do opiekuńczy." Dlaczego adaptacja filmowa trwała tak długo, próbował znaleźć kogoś, kto mógłby ucieleśnić człowieczeństwo Charliego. Potem natknął się na zwiastun brazylijskiego thrillera Podróż na koniec nocy z Fraserem w roli głównej i wiedział, że znalazł swojego idealnego bohatera.
Inspiracją dla filmu Wieloryb
Wieloryb zapoczątkował powrót Fraziera dzięki jego empatycznemu występowi jako złożonego, wrażliwego, otyłego człowieka. Nie jest to jednak sztuka ani film o otyłości, ale raczej o relacji międzyludzkiej. To właśnie to, a także żal, wstręt do samego siebie, samotność i poczucie winy, które nie są związane z żadnym człowiekiem, zainspirowały Huntera do stworzenia sztuki.
Praca Huntera w nauczaniu pisania narracji wpłynęła na historię Charliego, gdy próbował nawiązać kontakt z niechętnymi nastolatkami zmuszonymi do uczęszczania na kurs, którego uczył. „To właśnie ta walka o nawiązanie kontaktu z tymi dziećmi zainspirowała sztukę” – powiedział Hunter na Speakeasy Stage w 2014 roku. Spektakl stał się refleksją Huntera na temat tego, jak każda osoba może być bardziej współczująca, co zostało pięknie ucieleśnione w filmie Aronofsky'ego „Wieloryb”, a zwłaszcza w występie Frasera.
Oferowane: Wioska Hobbiton z „Władcy Pierścieni” zostanie uruchomiona na Airbnb
