Op zoek naar een recensie van de serie Fawn? In deze autobiografische miniserie hebben we in ons artikel een recensie van dit duistere meesterwerk voor je voorbereid. Toen ik de nieuwe Netflix-miniserie Fawn begon te kijken, kon ik niet uit mijn hoofd komen: hoeveel van dit verhaal is waar? Het kan niet allemaal waar zijn." En toen ik klaar was met het kijken naar de serie, nadat ik een halve doos tissues had gebruikt en een kom popcorn had gegeten, was ik geschokt toen ik hoorde dat Fawn niet alleen een waargebeurd verhaal is, maar ook een autobiografisch verhaal. Het is niet alleen autobiografisch, maar hoofdrolspeler Richard Gadd, die hoofdpersoon Donnie speelt, is de maker van de show, wat betekent dat Gadd letterlijk een gefictionaliseerde versie naspeelt van enkele van de meest traumatische scènes uit zijn leven. De serie behandelt thema's als ambitie en roem, trauma, obsessie, psychische aandoeningen, seksualiteit en schaamte. Het indrukwekkende aan Fawn is dat het dit allemaal doet in zeven afleveringen. De serie grijpt letterlijk je interesse en laat je niet meer los tot het einde. Nadat ik ernaar had gekeken, voelde ik me lichamelijk en geestelijk uitgeput, maar er was geen twijfel dat ik onder de indruk was van Gadds meesterwerk.
Waar gaat het boek Hert over?
De film Fawn begint in 2015, wanneer een barman genaamd Donny (Gadd) een kopje thee koopt voor een klant die binnenkomt. Haar naam is Martha (Jessica Gunning). Na deze willekeurige daad van vriendelijkheid begint Martha zich aangetrokken te voelen tot Donny. Ze komt elke dag naar de kroeg en zegt dat ze advocaat is en kwam even langs, maar praat uiteindelijk uren met Donny. Terwijl Martha's genegenheid voor Donnie groeit, realiseert hij zich dat ze niet alleen verliefd op hem is, maar ook door hem geobsedeerd. Het eindigt allemaal als hij een comedyshow gaat geven en Martha in de buurt is.
Vanaf dit punt dringt het verhaal steeds dieper door in de psyche van Martha en Donnie. Martha's stalking gaat van e-mails naar Facebook-berichten naar het fysiek stalken van Donnie bij hem thuis en het stalken van zijn familie. Ook leren we meer over Donny's verleden en het trauma dat hij heeft meegemaakt, waardoor we kunnen uitleggen hoe hij in een bar terechtkwam en in het huis van de moeder van zijn ex-vriendin ging wonen. Naarmate Martha obsessiever en zelfs gewelddadiger wordt, raakt Donny steeds meer verstrikt in haar zaken en probeert ze genoeg bewijsmateriaal te verzamelen om tegen haar te gebruiken.
Richard Gadd is een meester in het verpletteren van je ziel met Fawn.
Wat zo ontwapenend is aan Fawn, is de manier waarop het verhaal je besluipt. Aan het begin van de serie lijkt Donnie een gewone man. Ja, hij wordt gestalkt door een geesteszieke vrouw, maar hij is niet bepaald een perfect persoon. Als cabaretier is hij vreselijk en soms aanstootgevend. Hij liegt ook tegen Teri (Nawa Mau), met wie hij aan het daten is, en lijkt een aangeboren transfobie te hebben als het gaat om het zien van haar. Dus hoewel Donny zeker het slachtoffer van Martha is, heeft hij zijn eigen problemen.
Maar terwijl Fawn langzaam de lagen van Donnie's leven wegpelt, gelden de oude aannames niet langer. Terwijl Donnie zich ontrafelt, verandert ook zijn façade, en wat we daaronder ontdekken is volkomen verwoestend. Gadd biedt in aflevering vier een flashback-aflevering uit het midden van de serie die ons begrip van Donnie volledig verandert. Hij is niet alleen een mislukte komiek die vast lijkt te zitten in een doodlopende baan waar hij een hekel aan heeft; hij is een man die wordt achtervolgd door ernstig seksueel misbruik en kreupel door zelfhaat en vervreemding van zijn eigen seksualiteit. Gadd probeert zichzelf niet volledig weg te geven en biedt in de eerste drie afleveringen alleen stukjes komedie aan om ons een vals gevoel van veiligheid te geven.
Tot nu toe was de serie serieus zonder volledig destructief te zijn. Na de vierde aflevering begrijpen we de waarheid van Donnie volledig en de moeilijkheden waarmee hij te maken heeft gehad. Recente breuken, worstelingen met seksualiteit, carrièreproblemen en zelfs zijn relatie met Martha verschijnen in een nieuw licht. Het verbinden van alle punten in Donnie's leven met een bijzaak is een absoluut hartverscheurende taak, en het is waar Gadd zijn genialiteit bereikt.
Martha is geen slechterik in de serie Fawn – en dat is maar goed ook
We vervolgen onze recensie van de serie Fawn naar het beeld van Martha. Martha uit de Fawn-serie is natuurlijk geen erg goed persoon. Ze is een ervaren en veroordeelde stalker, maar Gadd schildert haar niet in een traditioneel licht. Ze is niet zo achterbaks als je denkt, en hoewel je misschien tegen het scherm schreeuwt dat Donnie gewoon bij haar weg moet gaan, is het ook niet moeilijk voor te stellen waarom Donnie haar leuk zou vinden. Als kijkers moeten we Martha de schuld geven, vooral nu het steeds erger wordt en haar misdaden escaleren. Maar het is moeilijk te vergeten dat de kern van dit verontrustende personage een vrouw is die ernstig geestelijk ziek is. Je zou medelijden met haar moeten hebben, net als Donnie.
Hoewel Martha Donnie's stalker is en de oorzaak van veel van zijn problemen, is zij niet de echte slechterik van het verhaal. Die titel is van Darrien (Tom Goodman-Hill), een serieverkrachter en monsterlijke figuur. De show maakt duidelijk dat het de bedoeling is dat we tegenstrijdige gevoelens over Martha hebben, en de glimp die we in haar leven krijgen als het masker afgaat, laat iemand kwetsbaar en kwetsbaar zien. Ze kan ongelooflijk wreed en manipulatief zijn, maar dat weerhoudt haar er niet van een complexe figuur te zijn.
De optredens van de kleine hertjes maken de show tot een must-see.
Er kan lof worden gegeven aan Richard Gadd, wiens script, stem en acteerwerk Fawn tot een meesterwerk maken, maar Jessica Gunning verdient ook haar kleuren en speelt de verschillende facetten van Martha voortreffelijk. Het ene moment is ze opgewekt en onhandig aan het flirten, het andere moment dreigt ze en schreeuwt ze obsceniteiten. Gunning legt alle nuances vast van een personage dat heel gemakkelijk een tweedimensionale slechterik zou kunnen worden.
Samen met Gunning is Nava Mau ook fantastisch en charmant als Teri, Donny's vriendin en de stem van de rede in zijn leven. Gezien Teri's vertrouwen in zichzelf als transgendervrouw, lijkt ze soms ook te mooi om waar te zijn tegenover Donnie. Tegelijkertijd brengt Tom Goodman-Hill de eigenzinnigheid en arrogantie van Darrien over, evenals zijn wreedheid en pesterijen. De uitvoering van Goodman-Hill is onberispelijk griezelig, en alleen al het kijken naar de interactie met Donny zal je kippenvel bezorgen. Uiteraard domineert Gadd deze productie. Hij geeft het beste van zichzelf in elke scène, vooral de monoloog in de voorlaatste aflevering. Het ongedwongen vertellen van zijn innerlijke gedachten, maar ook de manier waarop Donnie zichzelf presenteert en hoe zijn fysieke conditie tijdens de achtervolging langzaam verslechtert, maken de serie onvergetelijk.
Fawn is een moeilijk verhaal om te vertellen.
We ronden onze recensie af van de serie Fawn over het moeilijke leven van de helden. Nadat we Fawn in zijn geheel hebben bekeken, hebben we één klacht: de kijkcijfers van Netflix aan het begin van afleveringen zijn simpelweg niet goed genoeg. Sommige scènes kunnen openlijke reacties bij het publiek veroorzaken. Voor mensen die gevoelig zijn voor seksueel geweld onderzoekt de serie de gevoelens die ontstaan tijdens en na geweld. Dit is een eerlijke en diepgaande blik op de complexe emoties die overlevenden van misbruikervaringen hebben, evenals de complexe relatie die zij kunnen hebben met hun misbruiker.
Het is een moeilijk verhaal, maar wel mooi verteld en belangrijk. Geen enkele keer voelde het alsof Fawn een vinger in je gezicht stak of je een lesje probeerde te leren, vermomd als een Netflix-serie. Maar de openhartige en persoonlijke aard van het verhaal wordt uiteindelijk een venster op iemands leven en ervaringen die we niet vaak zien in films en televisie. Om deze en vele andere redenen verdient Fawn zowel zijn tijd in de schijnwerpers als de lof die hij ontvangt. Niets is te vergelijken met deze serie, en het unieke verhaal maakt hem van vitaal belang voor het televisielandschap.
We bevelen aan: Einde van de Fawn-serie: uitgelegd
