World of Warcraft Classic-spelers zullen er alles aan doen om met een voorsprong aan de komende release van de Wrath of the Lich King-uitbreiding te beginnen. Eerlijk gezegd is de voorbereiding op de release het enige dat nu kan worden gedaan. Voor sommigen kan het echter een bron van pijn en frustratie zijn, of het nu gaat om het boeren in Alterac Valley of de moeilijkheid om door de (nu veel kleinere) rij te komen om binnen te komen.
Beroepen vormen echter de basis voor het oplossen van het laatste serieuze probleem voor vooruitziende spelers. Op dit moment vechten spelers in het spel om erts in de wereld van Azeroth en Outland. Weg van de slagvelden en arena's vinden gevechten om buitknooppunten plaats.
"Nodes zijn zeldzaam in vanilleklassiekers, en die waren er niet toen de game werd uitgebracht", zegt Squee, een priester van niveau 53 die in de weken voorafgaand aan Wrath of the Lich King op de nieuwe Thekal-server levelde. "Er zijn maar een paar zones waar je kunt mijnen en een level omhoog kunt gaan, en op dit moment, in welke zone je ook gaat, kom je 3-4 andere spelers tegen die dezelfde route volgen." Ze zijn een van de vele spelers die momenteel ertsen delven om middelen in sieraden en/of engineering te kanaliseren.
De reden dat deze twee beroepen bijzonder moeilijk zijn voor MMO-grinders, is omdat ze zo verdomd goed zijn in Wrath of the Lich King. Beide geven spelers niet-verhandelbare edelstenen of uitrustingsupgrades die ongelooflijke voordelen bieden, waardoor je je leeftijdsgenoten een stap voor kunt zijn op het gebied van schade, genezing of wat dan ook.
Waarom is ertswinning nu een onderwerp van controverse? Zowel Jewelcrafting als Engineering vereisen ruw erts en edelstenen, die alleen kunnen worden gewonnen. Of je moet in-game goud in het veilinghuis uitgeven aan middelen die nu te duur zijn vanwege de enorme vraag. Daarom is mijnbouw de beste optie voor degenen die niet veel kapitaal hebben, vooral op nieuwe servers waar in de loop der jaren geen rijkdom is verworven.
Volgens Squee via een in-game fluistering: "Je kunt 1 uur in cirkels rondrennen en geen enkel knooppunt zien", wat uitsluitend afhangt van het aantal spelers dat er in de wereld op jaagt. Er is geen vlucht op Azeroth, dus degenen met epische grondmounts (of paladins met hun extra bewegingssnelheid) hebben de overhand, terwijl Outland wordt gedomineerd door kostbare epische vliegsnelheid. Ter vergelijking: ik heb tijdens het weekend de kruidengeneeskunde van begin tot eind in ongeveer 5 uur geëgaliseerd. De mijnwerkers hebben het moeilijk om twee keer zo snel klaar te zijn dankzij de enorme concurrentie.
Dus waarom zou je het nu doen? Waarom wacht je niet later tot mensen een level omhoog gaan? Je raadt het al: de misvatting over de verzonken kosten. Als ze eenmaal zijn begonnen, kunnen ze net zo goed eindigen. Squee zegt: "Het is meer dan alleen verspilde tijd als je zoveel tijd aan iets besteedt dat het een enorme verspilling lijkt om het op te geven, dus uit principe blijf je eraan hangen om het gewoon af te maken."
Als je de situatie van buitenaf bekijkt, wordt het interessant hoe alle slachtoffers over elkaar denken. Of ze nu bittere vijanden zijn of strijdmakkers die samen lijden. In een hartstilstand die ik niet had verwacht, blijkt het voor het grootste deel het laatste te zijn. “Meestal noem ik ze obscene woorden omdat ze me in alle moeilijkheden raken, maar het is begrijpelijk dat ze allemaal in dezelfde situatie verkeren. We moeten dus allemaal gewoon geduld met elkaar hebben. Tenzij het paladijnen zijn, dan haat ik ze omdat ze extra bewegingssnelheid hebben."
