Pinhead van Hellraiser Een van de meest iconische personages in de geschiedenis van de horrorfilm. Alleen echte fans weten echter alles over hem.
De gelijknamige Pinhead is een bovennatuurlijk horrorfilmmonster dat ver verwijderd is van zijn leeftijdsgenoten - een groep die meestal bestaat uit moordenaars als Freddy Krueger of Jason Voorhees. Zijn bescheiden begin van een rechteloze veteraan uit de Eerste Wereldoorlog tot zijn uiteindelijke hemelvaart als Hogepriester van de hel is goed bekend bij fans, maar er zijn veel elementen in het verhaal van dit personage die door de jaren heen in relatief mysterie zijn gehuld.
Hoewel de filmfranchiseHellraiservervaagd, blijft de originele trilogie de belichaming van goede ouderwetse, met bloed doordrenkte horrorcinema. Het is tijd om deze glimmende cenobiet onder de microscoop te leggen en enkele feiten over dit personage te onthullen, net op tijd voor een Halloween-feest. Hellraiser.
Pinhead was niet bedoeld als posterheld
Op de Hellraiser-filmposter stond Pinhead in het midden, maar zo moest hij er niet uitzien. In plaats daarvan zei acteur Doug Bradley dat regisseur Clive Barker Cenobitus niet op de poster wilde hebben. Hij wilde dat de poster de leren versie van Frank zou laten zien en de onthulling van de Cenobites voor de film zelf zou laten.
Hoewel Clive Barker wilde dat de poster Frank in leer of een puzzeldoos zou laten zien, zei Bradley dat hij persoonlijk vond dat het beter zou zijn geweest om het gezicht van Pinhead te laten zien. Hij merkte op dat de iconische Pinhead een verkoopargument was en hielp de poster op te vallen terwijl al het andere eruit zou hebben gezien als elke andere horrorfilm.
Doug Bradley bleef verborgen
Doug Bradley wilde dat Pinhead in het middelpunt van de belangstelling stond, dus deed hij een paar dingen om het geheim te houden. Tijdens het filmen bleef hij grotendeels verborgen voor de rest van de cast. Hoewel Pinhead de hoofdpersoon van de film was, wisten zelfs zijn collega-castleden niet wie hij was. Hij kwam zelfs opdagen op het wrapfeest, maar de rest van de cast negeerde hem omdat ze geen idee hadden wie hij was.
Hij hield het geheim zelfs na de release van de film. Hij zei dat de filmmakers en de crew alleen over Pinhead spraken. Ze noemden Doug Bradley nooit bij naam, en hij zei in een later interview dat lange tijd niemand wist wie hij was of dat hij Pinhead speelde.
Pinhead was waarschijnlijk geen man
Een van de hoogtepunten van de nieuwe Hellraiser-film die veel fans zorgen baart, is de nieuwe kijk op Pinhead. Maar zelfs Doug Bradley gelooft dat al dit debat stom is, omdat de fans het over Pinhead hebben. In een interview met Bloody Disgusting zei Bradley dat "er een miljoen tinten vrouwelijkheid zijn".
Bradley zei dat zijn Pinhead een rok droeg en vroeg of Pinhead zelfs een geslacht had. Bradley noemde de hele Hellraiser-serie 'transgressief' en de rol van transgender-acteur Jamie Clayton is 'een interessante casting'. Bij het recenseren van de originele novelle beschreef Barker Pinhead: "Het personage had de lichte en hese stem van een opgewonden meisje."
Pinhead was niet de oorspronkelijke leider
Toen Hellraiser in de bioscoop kwam, werd Pinhead al snel de nieuwe Jason, Michael en Freddie, maar met een geheel nieuwe look. Hij was een intelligente en welbespraakte demon die martelingen en straffen aanbood aan degenen die hem opriepen. In het begin was Pinhead echter niet de leider van deze groep die bekend staat als de Cenobites.
In Heart of Hell was Pinhead slechts de handlanger van een machtigere meester die bekend staat als Chief Cenobitus. Deze leider had kettinghaken over zijn hele gezicht, waardoor alle delen van zijn hoofd gestrekt waren. Hij had ook kettingen van zijn ogen tot zijn mond, waardoor zijn ogen bewogen als hij sprak. In de roman was Pinhead slechts een lege ruimte, maar in de film stond hij centraal.
Het dateert van vóór Hellraiser
Veel fans geloven dat Pinhead's eerste optreden was in de roman Hellheart van Clive Barker en de vervolgfilm Hellraiser. Pinhead was zelfs aanwezig in een van Barker's toneelstukken, bekend als "Hunters in the Snow", met een personage genaamd Dutch, een kwelgeest van de ondoden. Hoewel de Nederlander geen echte Pinhead was, evolueerde het concept van het personage later tot de Zenobiet die het publiek tot op de dag van vandaag kent en waar hij van houdt. Dat de Nederlander in het stuk uit 1973 werd gespeeld door Doug Bradley is gewoon de kers op de taart.
Het gebruik van spijkers en spelden was het resultaat van een van Barker's verhalen genaamd "The Forbidden", waarin een plank werd afgebeeld die met spijkers in bepaalde snijpunten van vierkanten werd gedreven. Jaren later zal deze esthetiek opnieuw verschijnen in het beeld van Pinhead.
Oorsprong van de roman
Pinhead uit de Hellraiser-filmfranchise is niet helemaal hetzelfde als het personage in de roman Hellheart van Clive Barker. Het enige herkenbare kenmerk is het gaaspatroon dat op het hoofd van het personage is getatoeëerd en dat dient als geleider voor de kostbare pinnen die in het bot worden gedreven.
Bovendien is het geslacht van Pinhead niet volledig vastgesteld, in de roman wordt zijn stem beschreven als "licht en hees - de stem van een opgewonden meisje". In de roman volgt Pinhead de aanwijzingen van de leidende cenobiet en wordt hij niet genoemd als de meest vooraanstaande baas van Hell's elite.
voorafschaduwing
Hellraiser kruiste paden met populaire Sherlock Holmes-verhalen in de roman Sherlock Holmes and the Servants of Hell uit 2016, waarin de titulair detective een reeks gevallen van vermiste personen onderzoekt rond een man die op mysterieuze wijze uit een afgesloten kamer is verdwenen.
Uiteindelijk krijgt Holmes grip op de Cenobites, maar Pinhead is er niet bij. In plaats daarvan wordt zijn menselijke vader Howard Spencer genoemd als een van de vermisten, wat mogelijk zijn zoon Elliot heeft vervloekt, die vele jaren later besloot de Lament-configuratie op zich te nemen.
Hij werd gedreven door een posttraumatische stressstoornis
Pinhead in menselijke vorm was oorspronkelijk bekend als Elliot Spencer, een Britse soldaat die in de Eerste Wereldoorlog vocht voor een nobel doel. Zijn persoonlijkheid was warm en medelevend, en hij had de mensheid en haar welzijn hoog in het vaandel staan. Deze gevoelige eigenschappen waren zijn ondergang nadat hij getuige was geweest van de onmenselijke slachting die plaatsvond tijdens de Slag om Vlaanderen in Frankrijk.
Dit incident schokte Spencer zo erg dat hij het slachtoffer werd van een ernstige posttraumatische stressstoornis, waardoor hij pijn ontvluchtte door basale genoegens na te jagen waar hij ze maar kon vinden. Hij vestigde zich uiteindelijk in het door de Britten geregeerde India in de jaren 1920, waar hij een puzzeldoos tegenkwam en de Lamenting Configuration oploste, waarmee hij zijn lot bezegelde.
naam
In zijn romans verwees Clive Barker voortdurend naar Pinhead als een "hellepriester", en in de eerste Hellraiser-film als "een leidende cenobiet". De naam "Pinhead" ontstond nadat het Hellraiser-team en de fancommunity tot een consensus kwamen, maar Clive Barker haatte hem en sprak zich nooit uit om hem te steunen. Hij maakte echter de spot met het gebruik van de naam in zijn vervolg op The Scarlet Gospels, waarin de Hell Priest negatief reageert op de titel.
Oorspronkelijk was het een term die bedoeld was als belediging, maar "Pinhead" kreeg al snel een secundaire betekenis, rechtstreeks verwijzend naar het personage Cenobitus. Ironisch genoeg zou het personage van Joey Summerskill het woord gebruiken als een directe belediging voor Pinhead in het script voor Hellslayer III. Barker verklaarde dat Pinhead wel een Cenobite-naam heeft, maar deze moet nog worden onthuld.
De weergave
De cenobieten als geheel lieten zich inspireren door een mengeling van katholieke, sadomasochistische en punkoutfits. Het is het kenmerk van de bewoners van Hell - een mengelmoes van deze verschillende elementen die de films hun pseudo-seksuele esthetiek geeft.
Barker ging zelfs nog verder met Pinhead, die sterk werd beïnvloed door Afrikaanse fetisjsculpturen, waarbij het gemeenschappelijke thema het concept is van spelden en spijkers die in de menselijke vorm worden gedreven.
Hij was geen slechterik
Als je naar Pinhead kijkt, zou je denken dat hij een typische slechterik is, maar dit personage is veel complexer en veelzijdiger. Zoals alle cenobieten is Pinhead niet noodzakelijkerwijs slecht of welwillend, hij is een verwrongen combinatie van de twee, ergens gevangen tussen licht en donker.
Pinhead houdt zich bijvoorbeeld aan de code van de hel - niet om iemand te martelen of te doden die hem niet zoekt bij het nastreven van duistere genoegens. Hij kan eerlijkheid van oneerlijkheid in mensen onderscheiden en de toestand van hun zonden onderscheiden, zodat hij ze actief kan veroordelen als het verdienen van helse kwelling. Pas toen de persoonlijkheid van Elliot Spencer werd gescheiden van Pinhead, veranderde het personage in een machtige kracht van vernietiging en kwaad.
Hij kwam bijna Freddy en Jason tegen
De langverwachte Freddy vs. Jason werd jarenlang in de oven gebakken voordat hij in 2003 eindelijk in de bioscopen verscheen. De aanleiding voor de film was de wens van horrorfans om de confrontatie tussen de twee titanen te zien - dit feit veroorzaakte groot enthousiasme nadat aan het einde van de film "Jason Goes to Hell" werd aangetoond dat Freddy's handschoen Jasons masker greep.
In vroege versies van het Freddy vs. Jason-script had Pinhead een soortgelijk idee. Hoewel de zaken in de uiteindelijke film onopgelost bleven, zouden beide personages oorspronkelijk naar de hel gaan, waar Pinhead hen zou ontmoeten om een nieuwe cliffhanger te creëren. Helaas werd dit idee laten vallen, maar het had een voortzetting kunnen zijn van het verhaal van Pinhead's oorsprong en hoe de Hell-dimensie functioneert, vooral wanneer demonische wezens zoals Freddy amok mogen maken.
Pijnlijke piercings
De aanblik van een personage met grote punten in zijn gezicht en schedel zal iedereen doen huiveren, maar weinig fans beseffen hoe ver zijn verwondingen zijn gegaan. In vroege concept art voor het personage werd Pinhead afgebeeld met interessante piercings die te groot bleken te zijn voor de uiteindelijke snit.
Onder hen is een zeepiercing met kettingen die tot aan de onderarm van Pinhead reikte, wat duidt op een vorm van genitale verminking. Dit zou vrijwel in overeenstemming zijn met de sadomasochistische waanzin die de film doordrong, maar het is waarschijnlijk beter dat dit stuk buiten beeld bleef.
Doug Bradley wees de rol bijna af
Aanvankelijk verzette acteur Doug Bradley zich tegen het idee om de rol van Pinhead te spelen, omdat hij geloofde dat zijn carrière eronder zou lijden als het publiek zijn echte gezicht niet zou herkennen. Hij koos ervoor om de rol te spelen van een van de meubelverhuizers die kort in de film verschijnt, in plaats van de rol van de hoofdschurk op zich te nemen.
Hij veranderde uiteindelijk van gedachten en nam de rol van Pinhead op zich, en de rest is geschiedenis. Ironisch genoeg leek Bradley tijdens het lanceringsfeest van de film te worden gemeden door zijn medesterren omdat ze hem niet herkenden zonder make-up, wat waarschijnlijk zijn grootste angsten bevestigde. Bradley bleef echter worstelen en raakte uiteindelijk zo vertrouwd met het personage dat hij de visagist werd genoemd.
