Echte misdaad en seriemoordenaars zijn momenteel een rage. Van documentaires tot docu-series, tot fictieve series gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen, seriemoordenaars zijn een vreemd onderdeel van populaire media. Bovendien worden ze verheerlijkt en op een voetstuk gezet voor bepaalde beelden. Seriemoordenaars worden geliefde personages van alle series en het publiek lijkt hun moorden te rechtvaardigen. Wat maakt dat kijkers zo dol zijn op deze seriemoordenaars, ondanks de wreedheden die ze begaan?
Inhoud
Hollywood- en televisieproducenten hebben kennis genomen van de duidelijke interesse in echte misdaad en hebben die interesse een extra voordeel gegeven door niet alleen in de gruwelijke details van hun misdaden te duiken, maar ons ook in staat te stellen elk van de moordenaars op een meer intieme manier te leren kennen. niveau. In elke show en serie krijgen we de kans om diep in het wereldbeeld en de mentaliteit van de moordenaar te duiken, en zelfs te begrijpen met welke moeilijkheden hij als kind te maken kreeg, waardoor hij vreselijke daden pleegde. Kijkers sympathiseren met de moordende hoofdrolspeler omdat we hem leren kennen en hem in het dagelijks leven zien wanneer hij volkomen gewone dingen doet, zoals naar de supermarkt gaan of kleren wassen. Dit kan leiden tot ongezonde steun voor wangedrag omdat ze hetzelfde lijken te zijn als wij, of dat ze op de een of andere manier gerechtvaardigd zijn vanwege hun trauma.
Is Dexter slecht als hij andere slechteriken doodt?
Sinds 2006 laat Dexter het publiek verliefd worden op de introspectieve, intelligente en minzame koelbloedige moordenaar, ongeacht hoeveel verminking hij op het scherm aanbrengt. Dexter loopt al 8 seizoenen en heeft zelfs een nieuwe aflevering van Dexter: New Blood voortgebracht, en kijkers zien Dexter Morgan (Michael C Hall) als een goede kerel. In de serie is Dexter een analist die voor de politie van Miami werkt en helpt bij het oplossen van misdaden terwijl hij zijn eigen misdaden pleegt. Hij is een seriemoordenaar die alleen jaagt op degenen die ook monsterlijke daden hebben gepleegd of gewoon ronduit slechte mensen zijn. Omdat zijn vader hem als kind leerde dat dit normaal is, voelt hij zich gerechtvaardigd in zijn moorden. Gedurende de serie gaan kijkers van Dexter houden omdat hij gelooft dat hij moreel correct is in zijn verlangen om alleen de slechteriken kwaad te doen. We zien hem ook relatieproblemen doormaken, vriendelijkheid tonen aan zijn vriendin en haar kinderen, zijn familie en vrienden helpen slagen. Maar een slechterik die slechteriken pijn doet, is nog steeds een slechterik, en het raakt verloren in de vertaling omdat we denken dat we Dexter Morgan kennen.
Fictieve versies van echte moordenaars zijn geromantiseerd
Een van de meest populaire recentelijk was de film "Dahmer - Monster: The Jeffrey Dahmer Story. Deze show was in september twee weken lang nummer één in populariteit over de hele wereld. De show begint met Dahmer die wordt betrapt en neemt ons vervolgens mee door zijn tragische gezinsleven en het trauma onderweg dat hem ertoe aanzette de moordenaar te worden die we vandaag kennen. Evan Peters deed uitstekend werk als Jeffrey Dahmer, bracht zijn talenten tot leven op het scherm en speelde maandenlang met de methode om karakter te krijgen. De show is ongelooflijk grafisch en veel families van slachtoffers hebben gezegd dat ze opnieuw getraumatiseerd zijn door de authenticiteit van de show. Op sociale media leidde Dahmer tot een enorme romantisering van Jeffrey Dahmer. Instagram, TikTok en Twitter barstten los in opmerkingen over hoe aantrekkelijk Evan Peters is als Jeff, ondanks het zien van scènes gebaseerd op de werkelijkheid waarin de man kannibaliseerde en onthoofde hoofden in zijn koelkast bewaarde. Het gebruik van een populaire en aantrekkelijke ster om de moordenaar te portretteren, verleidt kijkers om voor de slechterik te wroeten, omdat hij wordt gespeeld door een charismatische en aantrekkelijke acteur.
Hetzelfde zien we in Very Evil, Shockingly Evil en Vile wanneer Zac Efron de rol van Ted Bundy speelt. Zac Efron was kort een van Amerika's liefjes als Troy in High School Musical. Als je Efrons gezicht ziet, is het moeilijk om hem niet te vertrouwen en gefascineerd te raken door zijn manieren. Een soortgelijk geval met Darren Criss, die Andrew Cunanan speelt in American Crime Story, is een andere overtuigende ster om een koelbloedige moordenaar te portretteren. Wat de romantisering nog verergert, is dat al deze genoemde series gebaseerd zijn op echte mensen die echte monsterlijke misdaden hebben begaan. De relatieve en diepe karakters die we zien, gecombineerd met een aantrekkelijke hoofdrolspeler, creëren een recept voor rampspoed en de verafgoding van seriemoordenaars.
Joe Goldberg, schattige stalker/huurmoordenaar
Bovendien heeft Joe Goldberg (Penn Badgley) van You een trouwe aanhang sinds de serie in 2018 werd uitgezonden. You gaat over Joe, die zo geobsedeerd is om Beck (Elizabeth Lail) verliefd op hem te laten worden dat hij haar elke interactie manipuleert om de perfecte voorwaarden te creëren voor haar interesse in hem. Dit drijft Jo ertoe haar vrienden te vermoorden en uiteindelijk ontvoert hij Beck en houdt haar vast in een kluis in de kelder. Door haar gevangen te houden, probeert hij haar een schuldgevoel te geven dat ze de moordenaar is, omdat hij een jeugdtrauma heeft. Ondanks dat Joe een stalker, een leugenaar, een manipulator en een moordenaar is, houdt het publiek van hem.
Penn Badgley, de acteur die Joe speelt, heeft herhaaldelijk gezegd dat hij zijn personage veracht. Het publiek juichte voor Joe omdat ze willen dat hij ware liefde vindt, koste wat het kost. In elke aflevering horen we Joe's interne monoloog met zichzelf, en het helpt om te voelen dat we hem kennen en meevoelen met de pijn, het verdriet of de woede die hij voelt. Zelfs als deze show niet gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, is het nog steeds moeilijk voor kijkers om de moordenaar te steunen, omdat je hem leert kennen en zijn trauma begrijpt, wat het plegen van moord niet rechtvaardigt.
Moordende attractie
Dit zijn slechts enkele van de recente voorbeelden waarin de plot ons aanmoedigt om de moordenaar in te leven en zelfs toe te juichen. Chucky, Hannibal en The Fall zijn nog maar een paar voorbeelden waarbij fans niet anders kunnen dan vol bewondering toe te kijken hoe de sadistische moordenaar doet wat hij wil en vermoordt wie hij wil. De menselijke natuur is zodanig dat het wordt aangetrokken door pogingen om het kwaad te begrijpen en te conceptualiseren. Verhalen kunnen een nieuwe wending krijgen wanneer empathie voor de moordenaar een laag diepte toevoegt, en daarom blijven shows zich richten op het maken van de moordenaar tot hoofdpersoon. Het publiek houdt van een goede antiheld, maar als het gaat om een seriemoordenaar als Joe Goldberg of Ted Bundy, is dat dan de juiste titel?
Het is alsof kijkers wordt gevraagd gruwelijke misdaden af te wimpelen omdat het maar een tv-programma of een film is en geen realiteit, omdat ze Evan Peters of Zac Efron op het scherm zien en niet de echte Jeffrey Dahmer of Ted Bundy. Hoe geweldig deze shows ook zijn, je kunt niet anders dan het gevoel krijgen dat ze kijkers ertoe aanzetten om de persoon te verafgoden die het meest waarschijnlijk zal doden of schade toebrengen als ze de kans krijgen, hoe plausibel ze ook mogen lijken. .
aanbevolen: Is de film "Black Phone" gebaseerd op echte gebeurtenissen?
