Wann Dir sicht e Film wéi The Last of Us, da sidd Dir op der richteger Plaz. An der HBO SerieThe Last of Us" huet erschreckend, spannend Aktiounssequenzen, awer et kritt Kraaft wann et sech an Ënnerschrëftmomenter setzt. D'Serie ass geduldig: Am Pilot gëtt d'Drohung vum Cordyceps an dem Joel (Pedro Pascal) seng schmerzhafte Vergaangenheet an enger 30-Minute Chill Episod geluecht, an dee luese Verbrenne geet an de Rescht vun den Episoden weider. Dofir ass de Film Pontypool (2008) derwäert ze kucken als themateschen Inhalt iwwer d'Thema vum Ausbroch an engem niddereg-Schlëssel Stil ähnlech wéi The Last of Us. Et ass e komeschen, klenge Film mat enger neier Iddi vu wat e geféierleche Virus ka sinn, deen erschreckt wat ze héieren ass, net wat gesi ka ginn.
Pontypool setzt de Betrachter an de Chaos
Op der Beacon Station weess de Schockjockey Grant Muzzy (Stephen McHattie) datt dësen Dag wéi keen aneren wäert sinn. Aus enger breaking news Release léiert de Muzzy iwwer lokal Onrouen, déi sech zu Masshysterie mat enger grousser Zuel vun Affer entwéckelt. Dës Geschicht gouf net vun offiziellen Quellen bestätegt, an och net d'Referenz op Rioter, déi als Kannibal handelen, bestätegt. Agespaart mat senger Crew, kritt de Grant endlech déi sensationell, grouss Geschicht no där hie gesicht huet, hie muss just um Liewen bleiwen fir se weider ze decken.
Den Tony Burgess huet säi Roman Pontypool Changes Everything an eng Radiosendung adaptéiert an duerno an e Feature Skript. Et ass wéi wann Dir dem Orson Welles säi berühmte Krich vun de Welten kuckt, nëmmen et ass ganz real, Dir sidd an enger Radiosender mat den Ukënneger festgehalen, an d'Alien Invasioun gëtt duerch eng Bedrohung vun enger anerer Aart ersat. Regie vum Bruce McDonald, dem Pontypool säi klenge Besetzung ass sou vill am Däischteren wéi de Publikum vum Film, bäidréit d'Atmosphär vun der Onsécherheet wéi d'Informatioun an d'Personnagen an Echtzäit fléisst - Dir wësst sou vill wéi se maachen. Et hëlleft och datt d'Wieder scho jiddereen dobannen hält virum Zombie Wahnsinn.
В The Last of Us a Pontypool beschreiwen zwou verschidde Versioune vum Wanter
Am sechsten Episode The Last of Us d'Serie besicht déi kal, schneebedeckt Héichfläche vu Wyoming, wat eng wëllkomm Ännerung vum Tempo vum Joel an Ellie (Bella Ramsey) fréier urban Abenteuer ass. Si ginn an d'Jackson Gemeinschaft agefouert, déi ufänkt Chrëschtdag an engem pittoreske Kader ze feieren mat Bierger an der Distanz erop. Fir éierlech ze sinn, schéngt d'Duerf aus engem Hallmark Film ze kommen anstatt eng post-apokalyptescher Show. E méi haart, méi däischter Wanter wäert op d'Helden vu Pontypool falen, en ukommend Stuerm deen se mat Schnéi a Solitude iwwerwältegt. Et gëtt keng léif, feierlech Chrëschtbeliichtung, déi iwwer d'Hand hänkt, et ass Vältesdag, traureg, ouni Léift, an dës Vakanz gëtt aus alle Grënn net erënnert.
De Muzzy gouf aus der Stad entlooss an op Pontypool geschéckt, eng kleng Stad an der Provënz Ontario, fir säin Arsch ze afréieren. Den DJ am Cowboy Hut füügt Likör a säi Kaffi fir säi Moien richteg unzefänken, net wierklech géint den Drang ze kämpfen fir zréck an de Provokateur ze goen, deen hien iwwerhaapt a Schwieregkeeten bruecht huet. Dëst geschitt mam Amusement vum "Tech Cowgirl" Laurel Anne (Georgina Reilly) an zur Freed vum Produzent Sydney (Lisa Houle). Wann den Dr Mendez (Grant Alianak) an d'Gare brécht, bitt hien e bësse wëllkomm Liichtegkeet wärend hien och probéiert Äntwerten op Froen iwwer den zentrale Ausbroch ze fannen. De Mendez hält d'Informatioun, déi hien kritt, interessant duerch seng exzentresch Liwwerung an de Wee wéi hien ronderëm leeft. "Loosst eis den Toun hei bei eis loossen," seet hien dem Grant, erkläert wéi e puer infizéiert Affer "no Stëmmen sicht." Et wäert béis ginn."
Stephen McHattie mécht Pontypool wat et ass
Spill The Last of Us Ouni dem Pascal seng Leeschtung als Joel wier net esou erfollegräich gewiescht. Wann de Charakter et fäerdeg bréngt säi Vertrauen ze gewannen, wat u sech net einfach ass, kritt hien en treien Alliéierten. De Pascal bezilt Hommage un den ursprénglechen Videospillheld wärend hien seng eege desensibiliséierter, verschwonnene Perspektiv zum Live-Action-Spill bäidréit. Datselwecht kann fir de Stephen McHattie als Grant Muzzy gesot ginn: de Schauspiller bréngt e Virdeel fir de Schockjock a mécht de Film begeeschtert wann net am Zombieplot. "D'Madame Franséisch seng Kaz vermësst", mécht de Grant de Film an engem rouegen Toun op, "et ginn Uschléi iwwerall an der Stad gepost." D'Schallwellen vum Oszilloskop sinn dat eenzegt visuellt Bild um Écran, déi sech lues a lues am Däischteren verzerren. "Eppes muss geschéien, eppes Grousses", seet hien weider. "Awer eppes wäert ëmmer geschéien." Komesch, mysteriéis Zeilen vermëttelen déi verlockend Radiocharakteristike vum Presentateur an weisen op d'nächst Gefor.
De Muzzy ass onroueg, liest sarkastesch Wiederberichter, Schoulofschloss an aner Berichter aus enger klenger Stad, mat deenen hien näischt ze dinn huet. "Also eis Haaptgeschicht fir haut," fänkt hien un, "ass eng grouss, kal, langweileg, donkel, wäiss, eidel, endlos, off-kilter, saisonal affektiv Stéierung, fucking killt mech elo Wiederfront déi de ganzen Dag dauert." Dem McHattie seng Intensitéit kënnt als keng Iwwerraschung; hien ass e beandrockende Charakter Schauspiller mat engem pitted Gesiicht an enger schwéierer, grujeleg Stëmm. Am Film Watchmen (2009) huet hien eng kleng Roll als Original Nite Owl gespillt. A Come to Daddy (2019) spillt hien dem Elijah Wood säin ofgeleete Papp. Op Seinfeld war hien den Dr Reston, de manipulative Psychotherapeut, deen an engem dekoréierte Stull vis-à-vis vun der gefoltert Elaine (Julia Louis-Dreyfus) souz. Den nefarious Reston ass e komplette Kontrast zum neuroteschen Elaine, an de Live Studio Publikum ësst hien op.
An der éischter Halschent The Last of Us D'Anna Torv huet als Tess e groussen Androck gemaach, wat keng Iwwerraschung fir jiddereen ass, deen hatt am Fringe nogekuckt huet. Weider mam Fringe Alumni Thema, huet de McHattie Gaascht an der Saison zwee Episod "Fracture" gespillt. Hie spillt e verréckten Colonel, deen e gréissert Zil verfolgt ouni sech ëm d'Sécherheet oder direkten Schued ze këmmeren, deen hien de Leit verursaacht, déi zu Bommen ëmgewandelt ginn. De Grant Muzzy ass op kee Fall e Béisen, awer de Wee wéi de McHattie d'Roll spillt, mécht Iech d'Gefill wéi wann hien ofhängeg vun den Ëmstänn verléieren oder a Kontroll ka sinn. Wann e Live-Uruff him zevill gëtt, verléiert de Grant säin Temperament. "Geet dat wierklech geschitt?" - hie mutt rosen op Sydney, an de Produzent klappt him net ze berouegen. Natierlech kritt hien de Beweis datt d'Stad Pontypool wierklech an d'Häll geet.
Pontypool wäert net um gemittleche Radio ophalen
Am Pilz Wüstland The Last of Us Cordyceps Infektioun ass e krank, Nightmarish Kierperhorror. Leefer, Clicker an bloaters sinn e schreckleche Prisong an enger Persoun kann ophalen. Zréck am Pilot seng 30-Minute Kälteöffner, gëtt e fréien Abléck vun engem infizéierte Affer an de Schatten geholl, e Virschau vun deem wat a spéider Episoden komplett opgedeckt gëtt, wann dem Joel seng Duechter Sarah (Nico Parker) d'Krankheeten aus hirer eelerer Krëpp gesäit. de Mond vum Noper. Fir éischt Vue The Last of Us setzt sech net op Kapp-zu-Zéi-Prothetik op fir grujeleg Zombien ze kreéieren, awer geet den iwwernatierleche Wee. Eng Persoun seng gewéinlech Erscheinung verschlechtert bis dat wat op senger Plaz bleift, absurd a falsch schéngt. De Film Pontypool vermëttelt dee selwechte beonrouegend Effekt, mat normale Bierger, déi net nëmmen zu hongereg Kannibale ginn, déi ouni Barmhäerzegkeet attackéieren, mä och op komesch Manéier Gewalt maachen.
En Zeien rufft d'Mayak Gare an erzielt wéi eng Mass en Auto mat erschreckte Leit dobannen erstreckt. D'Leit, déi an der Zuel wuessen, klëmmt net nëmmen op d'Kapitel an den Daach, et imitéiert de Kaméidi vun de Windschutzscheiter. De Film spillt ze fréi am Ausbroch fir datt déi infizéiert en ordentlechen an uerdentlechen Numm kréien, am beschten gëtt hiert bizart Verhalen als "Piranhas" oder "Bugs" bezeechent. De Regisseur Bruce MacDonald entscheet weise kleng mutterend Zombien ze weisen wa se optrieden, se vun hirer Mënschheet entzéien: bluddeg Hänn déi op d'Fënstere vun der Gare tippen, oder Schatten falen iwwer hir Gesiichter fir all erkennbar Feature ze verstoppen. Et ass net de béise Biss deen d'Affer dréit, dat heescht datt de Grant net déi üblech präventiv Handlungen kann huelen fir d'Infektioun ze stoppen wann de Mann-iesst Mob schlussendlech op der Dier vum Beacon kënnt.
Pontypool ass eng zousätzlech Hëllef fir den Hybridstil The Last of Us - déi lues Entwécklung vum mënschlechen Drama virum Ufank vum frantic Attack vun den infizéierten. Iwwerdeems d'Tess an de Joel de Radio fir e Sécherheetscode-System benotzen, a Lidder aus de 60er, 70er an 80er halen, gëtt et keen Depeche Mode zu Pontypool. Grant huet e klengt Wind-up Monkey Spillsaachen fir déi lescht Neiegkeeten ze berichten - awer hien toleréiert nach ëmmer net mat Pins ze spillen. "Wëlle mir wierklech Génocide mat Liftmusek garantéieren?" hie freet. D'Zäit ass komm fir e Plang an hien ass gezwongen e Mann vun der Handlung ze ginn, et gëtt keng Plaz fir dout Loft.
Also wann Dir wëllt e Film kucken wéi The Last of Us, da recommandéiere mir de Film Pontypool.
Recommandéiert: Saison XNUMX Finale The Last Of Us wäert kontrovers sinn, seet de Stär
