Παρόλο που δεν συναντάτε κανέναν χαρακτήρα στο Pacific Drive, το να μιλήσω μαζί τους και να ακούσω τα ανέκδοτά τους ήταν μια απροσδόκητα ευχάριστη εμπειρία κατά τη διάρκεια της προεπισκόπησης του παιχνιδιού.
Το ντεμπούτο παιχνίδι επιβίωσης της Ironwood Studios με μια ανατροπή σας μεταφέρει σε ένα παράξενο, ανατριχιαστικό περιβάλλον στο Βορειοδυτικό Ειρηνικό. Όταν κατεβάσετε το Pacific Drive, θα δείτε μια σειρά από γραφήματα που καταγράφουν πώς η Ολυμπιακή Χερσόνησος έγινε περιοχή σκηνής για "υποσχόμενη νέα τεχνολογία" το 1947 - μια διαδικασία που παρεμποδίζεται από ιστορίες ολονύκτιας εκκενώσεις, μυστηριώδεις εξαφανίσεις και "αφύσικες συναντήσεις". "
Οκτώ λίγα χρόνια αργότερα, μέρος της περιοχής περιφράχθηκε με τοίχο και έγινε ζώνη αποκλεισμού, η οποία επεκτάθηκε τα επόμενα 30 χρόνια και τελικά έγινε εντελώς απρόσιτη. Φυσικά, η Ολυμπιακή Ζώνη Αποκλεισμού είναι εντελώς φανταστική, αλλά η προσοχή του Ironwood στη λεπτομέρεια με είχε κολλήσει. Τι έγινε εκεί?
Δυστυχώς, δεν κατάλαβα τίποτα - το προκαταρκτικό μου playthrough περιορίστηκε στις δύο πρώτες αποστολές ιστορίας. Αλλά αυτό που συνέβη σε αυτές τις αποστολές με κάνει να περιμένω με ανυπομονησία την ημερομηνία κυκλοφορίας του Pacific Drive, ώστε να μπορέσω να επιστρέψω και να εξερευνήσω ολόκληρο το παιχνίδι. Το ταξίδι μου ξεκινά νότια του τοίχου του φραγμού το 1998, με τίποτα άλλο από ένα πρόχειρο και ασαφείς οδηγίες παράδοσης. Σπρώχνω το παλιό μου αυτοκίνητο προς τα εμπρός και ακολουθώ τη μόνη διαθέσιμη διαδρομή, κατά τη διάρκεια της οποίας ένα σύντομο σεμινάριο με διδάσκει πώς να χρησιμοποιώ τους υαλοκαθαριστήρες και τους προβολείς και μου υπενθυμίζει να βάζω το αυτοκίνητο στο «παρκάρισμα» όταν χρειάζεται.
Καθώς η βροχή γίνεται πιο δυνατή, σύντομα βρίσκομαι εκτός δρόμου, όπου η ομίχλη αρχίζει να στροβιλίζεται γύρω μου και το περιβάλλον μου καταρρέει απόκοσμα. Καθώς η ομίχλη γίνεται μοβ και αρχίζει να με κατακλύζει, το αυτοκίνητο σταματάει και βυθίζομαι στο απόλυτο σκοτάδι. Ξαφνικά νιώθω πολύ μόνος. Προτού προλάβω να εγκλιματιστώ, ένα έντονο κόκκινο φως φωτίζει το περιβάλλον μου και με τραβάνε λοξά στην πύλη.
Βρίσκομαι στην πολύ ολυμπιακή ζώνη αποκλεισμού, γεμάτη ανησυχητικές πράσινες ομίχλες και ακτινοβολία που κραδαίνει, και τρέχω αμέσως μπροστά καθώς η διεπαφή χρήστη με προτρέπει να φτάσω στην ασφάλεια. Όταν βρίσκω ένα εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο, μαθαίνω γρήγορα ότι μπορείτε να ανοίξετε το αυτοκίνητο και να μπείτε σε αυτό με το ίδιο κλειδί, που διακρίνεται από ένα παρατεταμένο πάτημα ή ένα χτύπημα. Προχωρώ διστακτικά μέχρι που μια απρόσμενη φωνή διαπερνά τη σιωπή. Αυτή είναι η πρώτη φορά που συναντώ τον Tobias Barlow.
«Σήμα, ναι, επέστρεψε!» - αυτός φωνάζει. Εξηγεί ότι μαζί με τον συνάδελφό του, Φράνσις Κουκ, βρίσκονται στον Τομέα Β της Μεσαίας Ζώνης. Μου λέει ότι το "σήμα κινδύνου" μου λαμβάνεται στην Εξωτερική Ζώνη, πιο συγκεκριμένα στον Τομέα Ε. Φυσικά, αυτό σημαίνει ότι ο νέος φίλος μου δεν είναι κοντά μου και χωρίς να μπορώ να επικοινωνήσω μαζί του, μένω μόνος. .
Η φιλική φωνή στο θυροτηλέφωνο με ηρεμεί και με απαλλάσσει από τη μοναξιά. Ο Tobias με αναγνωρίζει ως "εισβολέα" - ένα άτομο έξω από το τείχος φραγμού - και αναρωτιέται φωναχτά πώς κατάφερα να μπω στη ζώνη αποκλεισμού. Ωστόσο, είμαι ευγνώμων που η μοναχική, μοναχική μου επιχείρηση είναι πλέον πολύ πιο συνεργατική.
Καθώς κατευθύνομαι ανατολικά προς το καταφύγιο, ο Tobias παρατηρεί ένα χτύπημα στο όργανο που παρακολουθεί ο ίδιος και ο Francis, ένα φασματόμετρο. Προτείνει ότι μπορεί να είναι ένα «κατάλοιπο», αλλά ο Φραγκίσκος επιμένει ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί καθώς δεν το έχουν δει εδώ και δεκαετίες. Χάρη στην ταχύτητα με την οποία κινούμαι, καταλαβαίνουν γρήγορα ότι μπορεί να είμαι αυτός που βρήκε το "Remnant" και ότι έχει σχήμα αυτοκινήτου.
Το πέρα δώθε ανάμεσα στον Τομπίας και τον Φράνσις δίνει μια εικόνα της ιστορίας με την οποία έχω παγιδευτεί. Είναι μια τέλεια ενσάρκωση του πόσο αποτελεσματικά χρησιμοποιεί η Ironwood χαρακτήρες, ακόμα κι αν είναι αποκλειστικά εκτός οθόνης.
Καθώς πλησιάζω το κρησφύγετο, ο Tobias με προειδοποιεί για την Oppy, έναν άλλο αόρατο χαρακτήρα που μπορεί να μην του αρέσει να "τρυπώ" στο συνεργείο αυτοκινήτων της. Φυσικά, μόλις ανοίγω το ρεύμα, με χαιρετάει με έναν δυσαρεστημένο αναστεναγμό και στη συνέχεια φωνάζει «έχεις πέντε δευτερόλεπτα για να βγεις στο διάολο» προτού ο νέος μου φίλος, ο Τομπίας, τη διαβεβαιώσει στην εκπομπή έκτακτης ανάγκης ότι είμαι δεν ψάχνει για μπελάδες.
Το μήνυμά του εξηγεί επίσης ότι η Oppy είναι στην πραγματικότητα η Δρ Οφέλια Τέρνερ, και μπορώ ήδη να τη φανταστώ. Μια κοντή γυναίκα με ακατάστατα ανοιχτόχρωμα μαλλιά, φορώντας βρώμικες φόρμες και μεγάλες φθαρμένες μπότες. Μάλλον στέκεται εκεί με τα χέρια της στους γοφούς της, έξαλλη με την απροσδόκητη εισβολή μου και ακόμα πιο έξαλλη με την απειλή του Tobias να της διαβάσει ολόκληρη την ανθολογία της ποίησης αν δεν μπορέσει να με κρατήσει ασφαλή.
Ο Oppy αναφέρει αρκετούς «άτυχους» που έχουν παγιδευτεί στη Ζώνη Αποκλεισμού στο παρελθόν, κάτι που μου δίνει περισσότερες πληροφορίες για το πώς κατέληξα σε αυτό το άστατο σενάριο. Δίνοντας απρόθυμα να με αφήσει να ψάξω στο γκαράζ της για παλιοσίδερα και εξαρτήματα για να φτιάξω το αυτοκίνητο, μου εξηγεί το σύστημα χαρτών και τις αποστολές του παιχνιδιού. Αισθάνομαι ότι έχει ζεσταθεί μαζί μου και λαμβάνοντας υπόψη ότι συναντηθήκαμε μόλις πριν από δύο λεπτά, δεν φαίνεται να αξίζει την αίσθηση του επιτεύγματος που νιώθω. Μου δίνει και συμβουλές!
Κατά τις δύο πρώτες αποστολές ιστορίας του Pacific Drive, έμεινα με ένα αίσθημα πλήρους μοναξιάς. Με περιορισμένα κίνητρα για μένα να εγκαταλείψω την ασφάλεια του πάρκινγκ του Oppy, μπορεί να μπω στον πειρασμό να εγκαταλείψω το Pacific Drive και να το αφήσω ήσυχο. Αλλά αυτοί οι τρεις χαρακτήρες, παρά το γεγονός ότι δεν τους γνώρισα ποτέ φυσικά, εξυπηρετούν έναν πολύ μεγαλύτερο σκοπό από το τυπικό σεμινάριο παιχνιδιού. Θα είναι το πλησιέστερο στήριγμά μου σε αυτόν τον παράξενο κόσμο, και ανυπομονώ μέχρι να τους συναντήσουμε στη σάρκα αργότερα.
Συνιστάται: 6 νέα δωρεάν παιχνίδια και επιδείξεις σε Steam
